This page has been fully proofread once and needs a second look.

मोमांसान्यायप्रकाशः
 
[ मत्वर्थलक्षणा-

 
यत्तु 'विधाने वानुवादे वा' इति वार्तिकं, तत्प्रतीतिमवलम्व्ब्य, न वस्तुग-

तिम् । तथाहि - --यावद्धि 'श्रग्निहोत्रं जुहुयादि'ति वाक्यं नाऽऽलोच्यते, केवलं

'दध्ना जुहोती'ति वाक्यमालोच्यते, तदा षष्टाठाद्यन्यायेन होमस्या ([^)] भाव्यतां

जानतां ([^)] प्रतिपदाधिकरण ([^)] भावार्थाधिकरणवासनावासितानां ([^)] भव-

त्येव ([^)] तादृशी मतिः- -यद्दधिमता होमेनेष्टं भावयेदिति ।
 

 
प्रतिपदाधिकरणे हि 'सोमेन यजेते' त्यादिषु किं गुणधात्वर्थयोः फलभा-

वनाकरणत्वेनान्वयः, उत एकस्यैवेति संदिह्य प्रधानसंबन्धलाभात् विनिगम-

नाविरहाञ्च्च सर्वेषां फलभावना करणत्वेनान्वयमाशङ्कय लाघवादेकस्यैव फल-

भावनाकरणत्वमित्युक्तम् । भावनाकरणत्वं हि भावनाभाव्यनिर्वर्तकतया । भाव्यं

च स्वर्गादि नादृष्टमन्तरेणेति अनेकेषां करणत्वेऽनेकादृष्टकल्पनाप्रसङ्गात् ।

तस्मादेकस्यैव करणत्वम् ।
 

 
यदाण्प्येकस्य, तदापि किं द्रव्यगुणयोः फलभावनाकरणत्वम् ? उत धात्व-

र्थस्य इति भावार्थाधिकरणे संदिह्य द्रव्यगुणयोरेव भावनाकरणत्वम्, 'भूतं

भव्यायोपदिश्यते' इति न्यायादित्याशङ्क्य धात्वर्थस्यैव भावनाकरणत्वम्,

पदश्रुतेर्वलोबलीयस्त्वादित्युक्तम् । अतश्च सिद्धमेतद्वाक्यान्तरानालोचनदशायां

गुणविधावपि धात्वर्थस्य करणत्वाशङ्कायां गुणपदे मत्वर्थलक्षणेति ।
 
-
 
-
 

 
[commentary]
 
तर्हि विधानेवेति वात्तिकस्य का गतिः ? ग्रा--तत्प्रतीतिमवलम्ब्येति ।

आपाततः प्रतीतिमवलम्ब्येत्यर्थः । अज्ञाननिवृत्तिमात्रेण संशय विपर्ययसहं ज्ञानमापत-
<error>प</error><fix>पा</fix>त-
प्रतीतिः । वस्तुगतिं वस्तुतत्त्वम् । तदेवोपपादयति--तथाहोहीति । अभाव्यतां भाव्य-

त्वाभावं । क्रियारूपत्वेन कष्टात्मकस्य यागस्य पुरुषार्थत्वेन भाव्यत्वात् प्रच्या-

वितत्वादिति भावः । वाक्योपात्तं प्रतिपदं भावनया सम्बध्यते न वेति विचारो यत्र क्रियते

तत् प्रतिपदाधिकरणम् । धात्वर्थस्य भावार्थस्य यत्र करणत्वेनान्वयो विचार्य निर्णय
णीयते
तद्भावार्थाधिकरणम् ।
 

 
सोमेन यजेत्यादिष्वित्यादिपदेन विशिष्टविधयो गृह्यन्ते । लाघवात् एकादृष्ट-

कल्पनाप्रयुक्तलाघवात् । एकस्यैव गुणधात्वर्थान्यतरस्यैव ।
 

 
भावार्थाधिकरणमुपक्षिपति- यदाप्येकस्येति । द्रव्यगुणयोरिति । द्रव्यरूपस्य गुण-

रूपस्य वोपपदार्थस्येत्यर्थः । भूतं भव्यायोपदिश्यत इति । सिद्धं वस्तु साध्यसम्पाद-

कत्वेन विधीयत इत्यर्थः । पदश्रुतेर्बलीयस्त्वादिति । यद्यपि मीमांसकमते सर्वेषामेव

पदार्थानां प्राथमिकशाब्दबोधे भावनान्वयात् न तत्र पदश्रुत्यादीनामुपयोगः, तथापि प्राथ-

मिकभावनान्वये यस्य यत् प्रमाणं, तद्गतप्रावल्यस्य तदानीमकिञ्चित्करत्वेऽपि पार्ष्टिठिके

फलादिसम्बन्धे तदेव निश्चायक मङ्गीक्रियत इत्याशयेनेदम् । विचारशीलस्य नैवं प्रतीतिः

संभवतीत्याह- -यदा विति ।
 
त्विति ।
 
प्रवर्तनात्मकस्य विधेः प्रवृत्यतिरिक्तविषयत्वासम्भवेन गुणविधिस्थलेऽपि, धात्वर्था-

वच्छिन्नप्रवृत्तिविषयकविधिरेव युक्त इत्याशङ्क्य पार्थसारथिमिश्रैरुक्तम्--यद्यपि न क्रियां
 

 
[^१] अभाव्यत्वम् भा. यत्वमजानतां [^२] पू. मी.
२. पू. मी. २. १.१. [^.] पू. मी. २.१.२
 
१. अभाव्यत्वम् भा० यत्वमजानतां

 
[^
.] वासितान्तःकरणानां [^] भवत्येतादृशी
 
शीघ