2023-05-17 17:16:03 by Veera Raagavan
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्येक्षणविरोधित्वे सर्वक्रियाऽविनाभूतत्वेन संकल्पस्यैव [^२] लक्षणात् स एव
'नेक्षेते' त्यत्र कर्तव्यतया विधीयते
काङ्क्षायां च "एतावता हैनसा विमुक्तो भवती" ति वाक्यशेषावगतः पापक्षयो
भाव्यतया सम्बध्यते
एवञ्चात्र पापक्षयार्थी सङ्कल्पस्य कर्तव्यतया विधानात् 'तस्य व्रत'मित्य-
नेनैकवाक्यता सिद्धा भवति
तत्सिद्धं 'नेक्षेते' त्यत्र 'तस्य व्रत' मित्युपक्रमात् पर्युदासाश्रय-
IMPI
( विकल्पभयात् पर्युदासाङ्गीकरणम् )
'नानूयाजेषु येयजामहं करोती' त्यत्र विकल्पप्रसक्त्या तदाश्रयणम्
[commentary]
ङ्कायामाह
ईक्षणाविनाभूताः, मानससङ्कल्पस्तु सर्वप्रवृत्तिनिवृत्यविनाभूत इति स एव लक्षणीय
इत्याशयवानाह-सर्व
इत्युक्तौ तस्य विहितत्वप्रतीतेः वि
ध्यर्
मात्रेण पापान्मुक्तो भवतीत्यर्थः
शेषस्य फलसमर्पकत्वं रात्रिसत्रवदङ्गीक्रियत इति भावः
तस्य ऋतूपकाररूपफलजननायोगात् पुरुषार्थत्वाच्च पुरुषाभिलषितफलस्यैव भाव्यत्वौचि
त्याच्चेति भावः
अन्वया
काणां प्रथमतो भावनान्वयस्यैव स्वीकारात् तदनापत्तेः, पार्ष्ठिकान्वयवेलायां च समस्त-
पदघटितस्य वाक्यस्यैव कल्पनात् न दोषः
( विकल्पभयात् पर्युदासाङ्गीकरणम् )
-
येति चतुरक्षरं, अस्तु
पश्चाक्षरं, द्
रभ्य श्
मुद्द्युङ्ते तदा हविःपूर्णां जुहूं हस्ते गृहीत्वा
आश्रा
त्वाध्वर्युः तदानीं त्यज्यमानद्रव्योद्देश्यभूत
ति पदं ब्रूयात्, यथा
तद्देवताकयाज्यातः पूर्
[^१] कलिकत्तामुद्रितपुस्तके तु नास्तीयं पक्तिः ।
[^२] लक्षणा ।