2023-03-22 10:27:16 by Veera Raagavan
This page has been fully proofread once and needs a second look.
मीमांसान्यायप्रकाशः
[ नामधेय-
१
"
देवतासमर्पकत्व
देवतात्वमित्युक्तम्
नन्वेवं प्रजापतिदेवतया अ
मवगम्यते, अग्नेस्तु मान्
तद्धितस्मरणवत् यद्यपि देवतात्वे चतुर्थीस्मरणं नास्ति,
चतुर्थी"
स्
[commentary]
त्वादिति भावः
तस्य 'अग्निर्ज्योति
विनियुक्तस्य मन्त्रस्य प्रधानाङ्गत्वेऽवगते तत्प्रतिपाद्याया अपि देवतायाः तद
शमन्त्रलिङ्गादेव सिद्धत्वादिति भावः
तत्र स्मरणाभावेऽपि सम्प्रदानत्वे स्मरणात् देवतात्वस्य च सम्प्रदानैकदेशत्वादस्तु तयो
वतासमर्पकत्वम्, मन्त्रवर्णस्य तु तथा स्मरणस्य कुत्राप्यदृष्टचरत्वात् कथं तस्य देवता -
समर्पकत्वमित्यत
स्मृतम् तथापि सिद्धेन मन्त्रवर्णकल्प्येन वा मन्त्रविनियोगविधिना मन्त्राणां प्रधानाङ्ग-
त्वेऽवगते तदन्यथानुपपत्त्या तत्प्रतिपाद्यस्या
मन्त्रवर्णस्यापि देवतासमर्पकत्वमिति भावः
वादेव ।
त्त्वादेव। विष्ण्वादीनाम् विष्णु
पञ्चमप्रपाठके दशमानुवाके आग्नेयाग्नीषोमीययाज्यानुवाक्यायुगलयोर्मध्ये "प्रजापते न
त्वदेतानि"स वेद पुत्रः पितर'
ऐतरेयके च आग्नेयैन्द्राग्नयाज्यानुवाक्यायुगलयोर्मध्ये "इदं विष्णुर्विचक्रमे" "प्र
तद्विष्णु स्तवते" इति वैष्णव्यौ याज्यानुवाक्ये आम्नाते
"प्राम्यं दिवो मातरिश्
नुवाक्ये आम्नाते
युगलैः विष्ण्वादयो देवतात्वेन समर्प्यन्त इत्युक्तं द्वितीये उपांशुयाजाधिकरणे, तदेतदाह
विष्
>
नन्वेवं मन्त्रवर्णस्याग्निप्रापकत्वाङ्गीकारे 'यदग्नये चे'ति वाक्यगत
तिविधानात् प्रबलप्रमाणबोधितेन तेन दुर्बलप्रमाणबोधितस्याग्नेः बा
नन्विति
[^१
[^२
[^३