2023-03-09 16:58:51 by Veera Raagavan
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ नामधेय -
तत्र "उद्भिदा यजेत पशुकाम" इत्यत्र उद्भिच्छन्दस्य यागनामधेयत्वं
मत्वर्थलक्षणाभयात्
उद्भिच्छ
युज्यते, फलपदानर्थक्यापत्तेः
(
[^२
नापि गुणफलसम्बन्धविधानं सम्भवति, परपदार्थविधानेन विप्रकृष्टा
१२०
[commentary]
( म
तं
तत्र तावत् प्रथमं निमित्तमुदाहरति-उद्भिदेति
फलं
भावयेदिति वाक्यार्थः
विशेषकरनाम
स्वीकारे मत्वर्थ
लक्षणारूपदोषापत्तिमेवोपपादयति-तथा हीति
उद्भिद्यते उर्ध्वं विदार्यते भूमिरनेनेति व्युत्पत्त्या भूमेरू
श्
त्रादिः पूर्वपक्षेऽ
ज्योतिष्टोमः तदुद्देशेनेत्यर्थः
चोद्भिद्वलभिदादीनां द्वन्द्वानां ऋतूनां विधानात् मध्ये च साद्यस्
विधानेन तैः व्यवधानात् अत्र प्रकरणशङ्कैव नोदेतीत्यप्रकृतस्य यागस्योद्देश्यत्वकथनं न
युक्तम्, तथापि षष्ठे विहितस्याप्यग्निष्टोमस्य दक्षिणा
पादानात् तदुत्तरपठिताना
र्त्तिकादौ; तदेवात्रापि ग्रन्थकृतानूदित
यागानुवादेन गुण
वा
वा अनेकोद्देश्यत्व
मा
भावः
फलो
र्थक्यमपीत्याशङ्कायामाह-न चेति
युगपदुभयत्र सम्बन्धोऽङ्गीकर्तव्यः, स च न सम्भवतीत्युपपादितमधस्तात्
वृत्तिमङ्गीकृत्य यागेन फलं भावयेत्, सोमेन यागं भावयेत् इत्येव वाक्यार्थोऽङ्गीकार्यः,
ततश्च विध्यावृत्तिलक्षणो वाक्यभेद इत्यर्थः
ननु "दध्नेन्द्रियकामस्य जुहुया"दित्यादौ यथा प्रकृतं अग्निहोत्रहो
इन्द्रिय
माश्रित्य पशुरूप
श्रा
आह-नापीति
[^१