This page has been fully proofread once and needs a second look.

प्रथमाश्वासः ।
 
३९
 
इति चटकाभिधाने हलायुधः । आकुलाः वाचाटचटुलकरटचटक-

परिपाटीचलितविटपतया क्षोभवन्तः ग्रामेषु चैत्याः शिलादिबद्ध-

मूलाः पूजिताः प्लक्षाश्वत्थादयः पादपाः येषु । 'चैत्यं चिताङ्के

बुद्धानेङ्गे उद्देशद्रौ सुरालये' इति वैजयन्ती । 'पोटायुवतिस्तोक-

कतिपयगृष्टिधेनुवशा' इत्यादिसूत्रेण समासे कतिपयशब्दस्योत्तरपद
-
त्वविधानाद्दिनकतिपयेति वक्तव्ये प्रायिकत्वान्नोक्तम्, 'कतिपयपुर-

स्वाम्ये पुंसाम्' इति हरिवचनाच्च । अत्र स्वभावोक्तिरलंकारः ॥

 
तेषां दिक्षु प्रथितविदिशालक्षणां राजधानीं
 

गत्वा सद्यः फलमतिमहत्कामुकत्वस्य लब्धा ।

तीरोपान्तस्तनितसुभगं पास्यसि स्वादु यत्ता-
तत्
सभ्रूभङ्गं मुखमिव पयो वेत्रवत्याश्चलोर्म्याः ॥
 
२४ ॥
 
अथ जललवमुच इति जलमोक्षणस्य प्रसङ्गात्तन्मोक्षणलघोस्तव

सलिलपानमपेश्चितम् ; तच्च तत्र वेत्रवत्यां भविष्यतीति प्रतिपादम-
य-
ति-- तेषां दिक्ष्विति । दिगन्तरप्रसिद्धविदिशासंज्ञां दशार्णदेशा-

नां संबन्धिनीं महानगरीम् । 'लक्षणं वार्षिके चिहेह्ने नाम्नि मुद्राङ्ग-

संपदोः' इति वैजयन्ती । सद्यः गमनानन्तरमेव । अतिमहत् प्रयो-

जनान्तरेभ्यो विशिष्टत्वात् । कामुस्लाकत्वस्य सलिलपानतृष्णायाः,

विषयरसिकतायाश्चं। लब्धा लप्स्यते, त्वयेति शेषः । लब्धेति,

कर्मणि लुड़न्तमिदं रूपम् । लब्ध्वेति क्त्वान्तः पाठ; तदा लब्ध्वा

पास्यसीत्यन्वनः । तदिति, उत्तरवाक्यगतयच्छन्दबलादायाति ।
यत्तं

यत्त
दित्यत्र यच्छब्दः पयः परामृशति । यच्छन्ब्दनिकटवर्तित्वात्त-
Ts