2023-02-24 04:14:09 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्तस्य मे
गशरशरपतनकदनतरलतरनयनयुगलीं पुरोवर्तिनीमिव भ॑वर्ती पश्यत-
स्तस्य मे कथं वा ब्यथा मा भूदिति द्योत्यते । दुर्लभप्रार्थनं
मशक्ये वस्तुन्याशंसाः यस्य। गाढोष्णाभिः अन्तर्दृ
कृतं न तु क्रियते । अनेन तथात्वं तस्य पूर्वमेव निर्वृत्तमिति व्यज्यते।
ततश्च प्रतीकाराभा
स्म
अशरणं अपगतरक्षकम्, त्वत्समागमस्यैव शरणत्वात्तस्य च विल-
ग्
ब
वचनेन प्रकारबाहुल्यं ध्वन्यते । अत्र विरोधोऽलंकारः ॥ ४१ ॥
न त्वात्मानं बहु विगणयन्नात्मना नावलम्बे
तत्कल्याणि त्वमपि सुतरां मा गमः कातरत्वम् ।
कस्यात्यन्तं सुखमुपनतं दुःखमेकान्ततो वा
नीचैर्गच्छन्त्युपरि च दशाश्चक्रनेमिक्रमेण ॥ ४२ ॥
अथैवं त्वद्विर
मप्रत्याशाभेषजेना
कुसुमसुकुमारं स्वजीवितं कथंचिद्
त्मानमित्यादि । तुशब्दो विशेषे ; अतिदुःखितस्य प्राणत्यागे योग्ये-
ऽपीत्यर्थः । आत्मानं जीवं देहं वा ।
6
इति
मं
मभिलाषविषयं विचिन्तयन्निति हेतुः । आत्मना धृत्या ; अथ वा,
भैयाँद
धैर्यावल
+
G
र
क
प