2023-02-23 19:23:46 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
भबोपायान्तरं चिन्तितमपि न सं
त्वाम् आलिख्य या त्वं मदुर:क
द्रष्टव्या जातेति हा कष्टमिति द्योत्यते । आलिख्य चित्रात्मना
निवेश्य । प्रणयकुपितां प्रणयस्य प्रेम्णः प्रकर्षेण यत्
दिश्य
पिताम्, त्वदेकरसतया मम स्वप्नेऽपि अनपराधित्वात् । तद-
बस्या
वस्थायाश्च आलेखनं तदानीं तस्याः सविशेषस्पृहणीयतया विप्रलम्भ-
संभिन्नस्य संभोगस्य तृषितसमयसमुपनतस्
न्दनिष्यन्दसुन्दरत्
व्यैः, धातूनां वर्णैर्वा । बहु
मुक्तम्, गिरौ तेषां सौलभ्यात् । शिलायां समचतुरश्रतया फलकस्था-
नौ
नीये क्वचिच्छिलातले । आत्मानम् आत्मशब्देनात्र यक्षः परामृ-
श्यते, मामित्यर्थः । ते त
अनेन प्रसन्नचेतसा प्रतिपन्नदयार्द्रया त्वयैव भुजलताबलयेन सुदृढ-
मादाय
•णप
णपल्ल
तमिति
तमिति द्योत्यते । चरणपतितं न तु चरणे पतन्तमिति, किमिदम् अयि
कुमुद
नानन्तरमेव पतितम्, न पुनः प्रणामोद्युक्तमात्रमिति तत्कोपकातरतया
सादरत्वं ध्वन्यते । यावत् यत्कालाव
यामि । कर्तुं साक्षादेव स्वरूपेण विधातुम् । अथवा चित्रे निवेश-
यितुम् । आस्
।