2023-02-21 13:28:21 by manu_css
This page has been fully proofread once and needs a second look.
न प्रवर्तत इति, आडम्बरमात्रस्यैव प्रभुविद्वेषजनकत्वम् ; न पुनस्ते-
नैव स्थापितस्य स्वकृत्यानुष्ठानस्येति भावः । चापवहनस्य शरसंधा-
नार्थत्वात् तन्निषेधेन कु
भयात् चटुलज्वालाजालचूडालफालनयनपावकरसाभिज्ञतया पुन-
रपि तत्तादृशव्यसनापातसंत्रासादित्यर्थः । मन्मथ इति, मादृशे-
प्
ष्वेव तस्य चाप
दज्यं मधुकरमालामौ
शङ्काकुलितत्वादिति द्योत्यते । षट्पदज्यं चापं न वहतीत्यनेन तथा-
विधस्य फलाव्यभिचारिणश्चापान्तरस्य, तत्क्षेप्याणां शरान्तराणां च
सद्भावः, तत्प्रयोगे निभृततया निःशङ्कत्वं च प्रकाश्यते; तदेव
साधनान्तरमा
कामिलक्षेषु रसिकजनरूपेषु शरव्येषु । अमोघैः अव्यभिचारिभिः ;
मनोविकाररूपस्य कार्यस्य करणात् । तस्य मन्मथस्य, चापस्य वा ।
आरम्भः प्रवृत्ति: । हेतुहेतुमतोरभेदोपचारात् प्रवृत्त्युद्देश्यं प्रयोजन-
मात्र आरम्भ इत्युच्यते; निजसाम्राज्य
विभ्र
भ्रूभङ्गानां धनुर्लतात्वेन, नयनानां भल्लत्वेन, विभ्रमाणामायुधान्तरत्वेन
च रूपणं लभ्यते । एवेति । पूर्वचापस्या
साधकत्वात्, एतदसाध्ये तु विषये तस्य दूरतः कुण्ठितत्वात् साध-
नान्तरस्यापे
न्तरमेव फलझाटित्यं प्रकाशयति । अ