This page has been fully proofread once and needs a second look.

मेघसंदेशे
 
शब्दायन्ते मधुरमनिलैः कीचकाः पूर्यमाणाः

संरक्ताभिस्त्रिपुरविजयो गीयते किंनरीभिः ।
निर्झ

निर्ह्रा
दी ते मुरज इव चेत्कन्दरेषु ध्वनिः स्या-

त्संगीतार्थो नंनु पशुपतेस्तत्र भावी समग्रः ॥
 
८६
 

 
अथ तत्र साक्षान्निवसतः पार्वतीपतेर्हृदयंगमं सेवाप्रकारमुपदिशति
-

--
शब्दायन्त इति । शब्दायन्ते स्वनन्ति, 'मन्दं शब्दायमाने' इति

त् । 'शब्दवैरकलद्दाहाभ्र—' -- 'इत्यादिना क्यङ् । मधुरं श्रवणसुभ-

गम् । अनिलैः तानप्रदानोत्सुकैर्वोशिकैरिवेति ध्वन्यते । बहुवचनं वारं
बा

वा
रमापततां मरुतामविच्छेदात्की चकशब्दस्याप्यनुन्धं द्योतयति !

कीचकाः वेणुविशेषाः । पूर्यमाणाः षट्पदादिनिष्पादितैरिश्च्छिद्र-
रै-
रनुप्रविश्याध्माप्यमानाः । संरक्ताभिः सम्यक् रक्तकण्ठीभिः; यथा-
-
'रक्ताभिः सुरसुन्दरीभिरभितो गीतात्तु कर्णद्वयी तच्च श्रोष्यति नाम

किम् ' इति । त्रिपुरविजयः कनकरजतताम्रमयपुरत्रयनिवासिनामसु-

राणामीश्वरकर्तृको नितरां सुकरस्त्रिजगदुपकारको विजयप्रकारो गेयाये
रो-
पितः । किन्नरीभिः गुहागृहविहारिणीभिरश्वमुखीभिः स्त्रीभिः । बहुवच
-
नेन बहुत्वात् कासांचिच्छ्रमेऽन्यासां प्रवृत्तेर्गीतानुबन्धो द्योत्यते। कन्द-

रेषु निर्हाह्रादी गुहासु प्रतिध्वनिप्रसरेण घोषवान् । मुरजः आनद्धवाद्य-

विशेषः । ध्वनिः स्तनितशब्दः । संगीत. थंःतार्थः गीतनृत्तवाद्यरूपं

स्तु, संगीतस्य हेतुर्वा । 'नृत्तं गीतं च वाद्यं च त्रयं संगीतमु
-
च्यते ।' इति हलायुधः । 'अर्थ: स्याद्विषये मोक्षे शब्दवाच्ये प्रयो
-
जने । व्यवहारे धने शास्त्रे वस्तुहेतुनिवृत्तिषु ॥' इति वैजयन्ती