2023-03-08 02:18:44 by ramamurthys
This page has been fully proofread once and needs a second look.
A Handbook of Classical Sanskrit Rhetoric
अप्रस्तुतप्रशंसा निर्दिष्टा प्रस्तुतस्य गम्यते ॥ ए. ८.२७
अप्रस्तुतस्य कथनाद् प्रस्तुतं यत्र गम्यते ।
अप्रस्तुतप्रशंसेयं सारूप्यादिनियन्त्रिता ॥ प्र. य. ८
क्वचिद्विशेष: सामान्यात् सामान्यं वा विशेषतः ।
कार्यान्निमित्तं कार्य च हेतोरथ समात् समम् ॥
अप्रस्तुतात् प्रस्तुतं चेद् गम्यते पञ्चधा ततः
अप्रस्तुतप्रशंसा स्यात् । सा. १०.५८
उपमेयस्य
अप्रस्तुतप्रशंसा स्यात् सा यत्र प्रस्तुताश्रया । कु. २७.६६
अप्रासङ्गिकस्य वाक् प्रासङ्गिककथायां स्यादप्रस्तुतप्रशंसनम् ॥
अ.कौ.८.२५४
अप्रस्तुतेन व्यवहारेण सादृश्यादिवक्ष्यमाणप्रकारान्यतमप्रकारेण प्रस्तुतव्यवहारो यत्र
प्रशस्यते साऽप्रस्तुतप्रशंसा
।
अप्रस्तुतप्रशंसा प्रकृतप्रतिपत्तिरेतया यत्र।
कार्ये हेतौ व्याप्यव्यापकयोरन्यगीः समेतस्य ॥ अ-कौ. २८
<headword>अभाव</headword>
अभाव: Abhāva
a (<nañ) bhāva denotes non-existence or negation which is just the
opposite of bhāva ( existence). In Nyāya-Vaiśe
phy, abhāva is the seventh among seven categories (padārthas). It is
not a separate predicament like all six positive categories (bhāva
padha
padhārthas) and, therefore, it is negative assertion of any positive or
existent substance. Anything unreal, non-existent or negative is
abhāva. In Mīmā
accepted as a pramāṇa (one kind of valid knowledge) while other
schools include it under anum
tion of adjective-and-noun (vi
domain of philosophical literature it has been taken in rhetoric. As
a figure of speech Abhāva is a kind of poetic assertion about the
non-existence or non-entity of things. Any matter of fact negation
(
eg 1. bhog
tapo na tapt
tapo na taptaṃ vayam
Digitized by
Original from
UNIVERSITY OF MICHIGAN