This page has been fully proofread once and needs a second look.

६२
 
उत्कोचदानमिदमुष्णकरस्य बाल्या
-
त्
तत्कान्तिरत्नचयचोरणतत्परस्य ॥ ३९ ।
 

तव अङ्घ्रिद्वयस्य संततमन्तरङ्गं सर्वदेदैवाप्ततमम । साह -
दृ -
श्यमात्रात्तथाध्यवसाय: । अम्भोजवर्गं श्रिया कान्त्यैव संपदा

योजयतीति यत् । उष्णकरः कर्ता सामर्थ्याल्लभ्यते । इदं

श्रिया योजनं बाल्याद्वाबालभावात्तत्कान्तिरत्नचयचोरणतत्परस्य

अङ्घ्रिद्वयस्य कान्तय एंव रत्नानि तेषां चयः समूहः तच्चो-

रणे तत्परस्य उष्णकरस्य उत्कोचदानमिति मन्ये । राजगृहा-

दिषु चौर्यं चिकीर्षमाणा हि तदीयमाप्तवर्गं धनदानादिना स्व-

वशीकुर्वन्ति । अत्रान्तरङ्गत्वाध्यवसायरूपातिशयोक्त्या श्रीश-

ब्दश्लेषेण कान्तिरत्नेति रूपकेण तच्चोरणकल्पनारूपातिशयो-

क्त्या चोत्थापितः स्वरूपोत्प्रेक्षालंकारः । सा तूत्कोच आ-

मिषः' इति वैजयन्ती ॥ ३९ ॥
 

 
भानुर्निशासु भवदाङ्घ्रिमयूख शोभा-

लोभात्प्रताप्य किरणोत्करमाप्रभातम् ।
ततोडूने

तत्रोद्धृते
हृतवहात्क्षणलुप्रागे
 

तापं भजत्यनुदिनं स हि मन्दतातः ॥

भानुः भवदङ्घ्र्योः मयूखानां या शोभा सा स्वकिरणा-

नामप्यस्त्विति लोभात् निशासु रहस्यत्वेन आप्रभातं स्वकिर-