2023-04-01 04:38:08 by Vidyadhar Bhat
This page has been fully proofread once and needs a second look.
इति केशवः ॥ ६२ ॥
अ
ऊर्ध्
द्रोमावलीपदजुषस्तमसः परस्तात् ।
मुक्तौघमण्डि
पश्यामि देव परमं पदमेव साक्षात् ॥
विरि
भा
द्मादूर्ध्वं रोमावलीपदजुषः रोमावलीति शब्दं भजतः तमसः
परस्तात्, मुक्तानां मौक्तिकानाम्, पक्षे मुक्तिभाजामोघेन
समूहेन मण्डितम् उन्मयूखमुज्ज्वलं तव उ
रमं पदमेव पश्यामि उत्प्रेक्षे । अत्र भवनतमः
रोमावलीति नाममात्रेण भेदो वस्तुतस्तु तम एवेत्यतिशयो-
क्त्या चोत्थापितः स्वरूपोत्प्रेक्षालंकारः ॥ ६३ ॥
सा
स्फीतोल्लसत्कुसुमया वनमालया च ।
विभ्राजते विपुलमेतदुरस्त्वदीय-
मन्तःपुरं जलधिराजकुमारिकायाः ॥६४॥
उदंशुचया ऊर्ध्वप्रसृतकिरणनिकरा या रत्नललन्तिकाः
स्यूतैः पद्मरागरत्नैः मौक्तिकैरिव कृतानि लम्बमानानि कण्ठा-