2023-03-31 14:31:13 by Vidyadhar Bhat
This page has not been fully proofread.
च शब्दरत्नाकरः । एवंभूतं तव पदं शतपत्रं पद्ममेव शङ्के ।
अ
चोत्थापितः स्वरूपोत्प्रेक्षालंकारः ॥ ४३ ॥
स्पर्श
स्पर्शं गयोः समधिगम्य झटित्यहल्या
देवी च भूरभवदुज्झिन सर्व
ताभ्यां घंटेन मस्त। भवतः पदाभ्या
माजन्नपङ्कः कथमम्बुजस्य ॥ ४४ ॥
1
अहल्या देवी भूर्वसुंधरा च ययोः स्पर्
प्राप्य झटिति तदैव उज्झितसर्वपङ्का
वत्, ताभ्यां भवतः पदाभ्याम् आजन्म जन्मप्रभृति पङ्क एव
वसतिर्यस्य । पङ्कस्य पापस्य वसतेरित्यपि विवक्षितम् ।
तस्याम्बुजस्य समता कथं घटेत ? स्वपापमपि क्षालयितुमक्ष-
मस्य तथाभूताभ्यां भवतः पदाभ्यां समता घटत इति संभा-
बनापि नास्तीत्यर्थः । अत्र वाक्यार्थहेतुकं पदार्थहेतुकं च का-
त्र्यलिङ्गमलंकारः । द्वयोरपि पङ्कशब्दश्लेषेण संकरः । 'पङ्को-
ऽस्त्री कर्दमैनसोः' इति यादवः । धरण्यहल्ययोरेकक्रियान्वय-
रूपेण तुल्ययोगितालंकारेण वाक्यार्थहेतुकस्य काव्यलिङ्गस्य
संकरः । कृष्णावतारं कृतबतो भगवतः पादस्पर्शा- ब्रूमेरिन्द्र-