This page has been fully proofread once and needs a second look.

श्रीविवेकचूडामणिः सव्याख्यः
 
कार्यनाशनद्वारा कारणं क्षपणीयं इति वासनाकार्य -भ्रान्तिनाशं

वासनाक्षये कारणमाह नवभिः श्लोकैः । स्वात्मन्येवेत्यादिभिः ।
 
१६४
 

 
स्वात्मन्येव सदा स्थित्या मनो नश्यति योगिनः ।

वासनानां क्षयश्चातः स्वाध्यासापनयं कुरु ॥ २७८॥

 
योगिनः चित्तस्य राजसी: तामसीश्च वृत्ती: निरुन्धतः सत्वोत्कर्षेण

स्वात्मन्येव ब्रह्मण्येव सदा स्थित्या निदिध्यासनेनेत्यर्थः । मनो नश्यति

प्रदीपज्वाला -संतानवत् वृत्तिसंतानरूपेण परिणाममानं अन्तःकरणं स्ववेगं

त्यक्त्वा निरुद्धं भवति । ततः ब्रह्मसामीप्यबलेन शान्तिदान्तिरूप- शुद्ध-

वासनायां दृढायां भवन्त्यां बाह्यनिमित्ते सत्यपि क्रोधाद्यनुत्पत्तिः वासनानां

क्षयः, पूर्वापरपरामर्शमन्तरेण सहसा उत्पद्यमानस्य क्रोधादिवृत्तिविशेषस्य

हेतोः चित्तगतसंस्कार -विशेषस्यैव वासनाशब्दार्थत्वात् । अतः स्वाध्या-

सापनयं कुरु विपरीतभावनाः निवर्तय । पंचसु कोशेषु सम्यग्विचार्य आत्म-

बुद्धिधिं परित्यज ॥२७८।
 

 
राजसतामस-वृत्तिनिरोधरूप-योग एव कथमिति चेदाह ।
 
तम इति ।
 

 
तमो द्वाभ्यां रजः सत्वात् सत्वं शुद्धेन नश्यति ।

तस्मात्सत्वमवष्टभ्य स्वाध्यासापनयं कुरु ॥२७९॥

 
द्वाभ्यां रजस्सत्वाभ्यां तमः नश्यति । प्रसिद्धं हि व्यायामादिना

काव्यशास्त्र - विनोदादिना वा आलस्यनिद्रादि- तामसधर्मान् नाशयंतीति ।

रजः सत्वात् चित्तैकाग्र्यरूपसत्वकार्येण कर्मणि प्रवृत्तीश्च त्यजन्तीति

रजः सत्वान्नश्यति । तदपि सत्वं शुद्धेन निर्गुणेन नश्यति । निर्गुणप्राप्तौ

सत्ववृत्ते: ज्ञानस्यापि नाशात् । तस्मात्सत्वमवष्टम्य अवलंब्य तम:-

कृतावरणकालिक-रजः कृतविक्षेप रूपाणां स्वाध्यासानां भ्रमाणां अपनयं

नाशं कुरु ॥ २७९ ॥
 

 
ज्ञानसाधनत्वात् शरीरस्य तद्रक्षायै तदभिमान आवश्यकः इति
चेदाह
 
तम
 
ज्ञानसाधनत्वात् शरीरस्य तद्रक्षायै तदभिमान आवश्यकः इति
। प्रारब्धमिति ।
 

 
प्रारब्धं पुष्यति वपुरिति निश्चित्य निश्चलः ।

धैर्यमालंब्य यत्नेन स्वाध्यासापनयं कुरु ॥ २८० ॥