2023-02-27 09:39:56 by Vidyadhar Bhat
This page has been fully proofread once and needs a second look.
ವಿವೇಕಚೂಡಾಮಣಿ
೩೩
ಯದೆ 'ನಾನು ರಾಜನು' ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದಲೇ ಅವನು ರಾಜ
ನಾಗಲು ಅರ್ಹನಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
[ವಿಷಯಗಳೆಂಬ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲದೆ ಬ್ರಹ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಪಡೆಯದೆ
ಅಹಂ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ಮಿ
ಲಾರನು.]
ಆಪೋಕ್ತಿಂ ಖನನಂ ತಥೋಪರಿಶಿಲಾದ್ಯುತ್ಕರ್ಷಣಂ ಸ್ವೀಕೃತಿಮ್ ।
ನಿಕ್ಷೇಪಃ ಸಮಪೇಕ್ಷತೇ ನ ಹಿ ಬಹಿಃ ಶಬ್
ತದ್ವದ್ಬ್ರಹ್ಮವಿದೋಪದೇಶ-ಮನನ-ಧ್ಯಾನಾದಿಭಿರ್ಲಭ್ಯತೇ !
ಮಾಯಾಕಾರ್ಯ-ತಿರೋಹಿತಂ ಸ್ವಮಮಲಂ
ದುರ್ಯುಕ್ತಿಭಿಃ ॥ ೬೫ ॥
ನಿಕ್ಷೇಪಃ = ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹೂತಿಟ್ಟಿರುವ ಧನವು, ಆಪೋಕ್ತಿಂ
ವಾಕ್ಯವನ್ನೂ, ಖನನಂ -
ಉತ್ಕರ್ಷಣಂ
ಸ್ವೀಕೃತಿ೦
ತು
ಬರುವುದೇ ಇಲ್ಲ; ತದ್ವತ್
ದಿಭಿಃ = ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನಿಯ ಉಪದೇಶ, ಮನನ ಧ್ಯಾನ ಮೊದಲಾದುವುಗಳಿಂದ
ಮಾಯಾ ಕಾರ್ಯ- ತಿ ರೋಹಿತಂ = ಮಾಯೆಯ ಕಾರ್ಯದಿಂದ
ಸ್ವಂ . ತನ್ನದಾದ ಅಮಲಂ ಈ ವಿಮಲವಾದ ತತ್ತ್ವ – ತತ್ತ್ವವು
ಹೊಂದಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ದುರ್ಯುಕ್ತಿಭಿಃ - ಕುತರ್ಕಗಳಿಂದ ನ ಅಲ್ಲ.
ಸ್ವಂ = ತನ್ನದಾದ, ಅಮಲಂ = ವಿಮಲವಾದ, ತತ್ತ್ವ – ತತ್ತ್ವವು ಲಭ್ಯತೇ
ಹೊಂದಲ್ಪಡುತ್ತದೆ, ದುರ್ಯುಕ್ತಿಭಿಃ = ಕುತರ್ಕಗಳಿಂದ, ನ=ಅಲ್ಲ.
೬೫. ಆಪ್ತವಾಕ್ಯ, ಅಗೆಯುವುದು, ಮೇಲಿರುವ ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣು
ಮೊದಲಾದುವನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದು, ಕೈಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು-ಇವು
ಗಳಿಂದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಹೊರಕ್ಕೆ ತರಬಹುದು, ಬರಿಯ ಮಾತುಗಳಿಂದ
ಹೊರಕ್ಕೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ[^೧]. ಹೀಗೆಯೇ ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನಿಯು ಮಾಡಿದ ಉಪದೇಶ,
ಅದರ (ಶ್ರವಣ)
ಕಾರ್ಯದಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟ ತನ್ನದೇ ಆಗಿರುವ ವಿಮಲವಾದ ತತ್ತ್ವವು
ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗುವುದಲ್ಲದೆ ಕುತರ್ಕಗಳಿಂದ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಲಾರದು.
[^೧] ಮನುಷ್ಯನು ನಿಧಿಯಮೇಲೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದು ಒಳಗಿರುವುದನ್ನು ಅರಿಯ
ದಿರುವುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಅಗೆದು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರವೃತ್ತಿಯಿರುವುದಿಲ್ಲ. 'ನಿಧಿಕ್ಷೇತ್ರ
2