विवेकचूडामणिः कर्णाटानुवादसहितः /30

೨೦
 
ವಿವೇಕಚೂಡಾಮಣಿ
 
ಅಯಂ ಸ್ವಭಾವಃ ಸ್ವತ ಏವ ಯತ್ನರ-
ಪರ-
ಶ್ರಮಾಪನೋದ -ಪ್ರವಣಂ ಮಹಾತ್ಮನಾಮ್ ।

ಸುಧಾಂಶುರೇಷ ಸ್ವಯಮರ್ಕ-ಕರ್ಕಶ-

ಪ್ರಭಾಭಿತಪ್ರಾತಾಮವತಿ ಕೃಕ್ಷಿತಿಂ ಕಿಲ
 
॥ || ೩೮
 
||
 
ಸ್ವತಃ ಏನವ - ತಾವಾಗಿಯೇ, ಪರಶ್ರಮಾಪನೋದ- ಪ್ರವಣಂ ಯತ್ -
=
ಇತರರ ಶ್ರಮಪರಿಹಾರದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯು ಯಾವುದೋ, ಅಯಂ .= ಇದು, ಮಹಾತ್ಮ
-
ನಾಂ = ಮಹಾತ್ಮರ, ಸ್ವಭಾವಃ = ಸ್ವಭಾವವು; ಅರ್ಕ- ಕರ್ಕಶಪ್ರಭಾ -ಅಭಿತಪ್ತಾಂ -
=
ಸೂರ್ಯನ ತೀಕ್ಷ್ಮವಾದ ಬಿಸಿಲಿನಿಂದ ಬಂದಿರುವ ಕೃಕ್ಷಿತಿಂ = ಭೂಮಿಯನ್ನು, ಏಷಃ

ಸುಧಾಂಶುಃ -= ಈ ಚಂದ್ರನು, ಸ್ವಯಂ = ತಾನಾಗಿಯೇ, ಅವತಿ ಕಿಲ
= ರಕ್ಷಿಸುವ-
ನಲ್ಲವೆ?
 
ರಕ್ಷಿಸುವ
 
[೩೯
 

 
೩೮. ಇತರರ ಶ್ರಮವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತಾವಾಗಿಯೇ

ಪ್ರವರ್ತಿಸುವುದು ಮಹಾತ್ಮರ ಸ್ವಭಾವವು. ಸೂರ್ಯನ ತೀಕವಾದ

ಬಿಸಿಲಿನಿಂದ ಬೆಂದಿರುವ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಈ ಚಂದ್ರನು ತಾನಾಗಿಯೇ

ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನಲ್ಲವೆ?
 

 
ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ-ರಸಾನುಭೂತಿ-ಕಲಿತೈಃ ಪೂತೈಃ ಸುಶೀತೈರ್ಹಿತೈ-

ರ್ಯುಷಷ್ಮದ್-ವಾಕ್ಕಲಶೋಜ್ಝಿತೈಃ ಶ್ರುತಿಸುಖೈರ್ವಾಕ್ಯಾಮೃತೈಃ
 

ಸೇಚಯ ।
 

ಸಂತಸ್ಪ್ತಂ ಭವತಾಪ-ದಾವದಹನ-ಜ್ವಾಲಾಭಿರೇನಂ ಪ್ರಭೋ

ಧನ್ಯಾ ಭವದೀಕ್ಷಣ-ಕ್ಷಣಗತೇಃ ಪಾತ್ರೀಕೃತಾಃ
 

ಸ್ವೀಕೃತಾಃ ॥ ೩೯ ॥

 
ಪ್ರಭೋ -= ಹೇ ಪ್ರಭುವೆ, ಭವತಾಪ, -ದಾವದಹನ -ಜ್ವಾಲಾಭಿಃ = ಸಂಸಾರ

ತಾಪವೆಂಬ ಕಾಡ್ಲಿ ಗಿಚ್ಚಿನ ಜ್ವಾಲೆಗಳಿಂದ, ಸಂತಪಂ-ಪ್ತಂ =ಬೆಂದಿರುವ, ಏನಂ-=ಈ [ನನ್ನನ್ನು]

ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ -ರಸಾನುಭೂತಿ- ಕಲಿತೈಃ = ಬಹ್ಮಾನಂದರಸದ ಅನುಭವದಿಂದ ಕೂಡಿ
-
ರುವ, ಮಧುರವಾಗಿರುವ, ಪೂತೈಃ –= ಶುದ್ಧವಾಗಿರುವ ಸುಶೀತೈಃ-= ಶೀತಲವಾಗಿರುವ

ಹಿತೈಃ -= ಹಿತವಾಗಿರುವ ಯುತ್ ವಾಕ್ ಷ್ಮತ್-ವಾಕ್-ಕಲಶ -ಉಜ್ಜಿತೈಃ -= ನಿನ್ನ ಮಾತು
-
ಗಳೆಂಬ ಕಲಶದಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿರುವ, ಶ್ರುತಿಸುಖೈಃ = ಕೇಳಲು ಇಂಪಾಗಿರುವ
,
ವಾಕ್ಯಾಮೃತೈಃ –= ವಾಕ್ಯಗಳೆಂಬ ಅಮೃತಧಾರೆಗಳಿಂದ ಸೇಚಯ -= ಚಿಮುಕಿಸು;

ಭವತ.ತ್- ಈ ಕ್ಷಣ- ಕ್ಷಣಗತೇಃ -= ನಿನ್ನ ಕಟಾಕ್ಷದ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರ- ಪ್ರಸರಣೆಗೆ ಪಾತ್ರಿ
-
ಕೃತಾಃ -= ಪಾತ್ರರಾಗಿರುವ, ಸ್ವೀಕೃತಾಃ = ಸ್ವೀಕೃತರಾಗಿರುವ ತೇ= ಅವರು ಧನ್ಯಾ -
ಯಾಃ =
ಧನ್ಯರು.