This page has not been fully proofread.

ವಿವೇಕಚೂಡಾಮಣಿ
 
[೪೫೭
 
ದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ವಿಷಯದ ನೆನಪು ಹೇಗೋ ಹಾಗೆ ಬ್ರಹ್ಮವಿದನಿಗೆ ಊಟಮಾಡು
ವುದು ಬಿಡುವುದು ಮೊದಲಾದುವುಗಳಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ ಇರುತ್ತದೆ.
 
೨೩೨
 
ಕರ್ಮಣಾ ನಿರ್ಮಿತೋ ದೇಹಃ ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ ತಸ್ಯ ಕಲ್ಪತಾಮ್ ।
ನಾನಾದೇರಾತ್ಮನೋ ಯುಕ್ತಂ ನೈವಾತ್ಮಾ ಕರ್ಮ-ನಿರ್ಮಿತಃ
 
॥ ೪೫೭
 
=
 
ದೇಹಃ - ದೇಹವು ಕರ್ಮಣಾಕರ್ಮದಿಂದ ನಿರ್ಮಿತಃ ನಿರ್ಮಿತವಾಗಿದೆ;
ತಸ್ಯ - ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ - ಪ್ರಾರಬ್ಧವು ಕಲ್ಪತಾಂ = ಕಲ್ಪಿಸಲ್ಪಡಲಿ; [ಆದರೆ,
ಅನಾದೇಃ - ಅನಾದಿಯಾದ ಆತ್ಮನಃ - ಆತ್ಮನಿಗೆ ನ ಯುಕ್ತಂ - ಯುಕ್ತವಲ್ಲ.
ಆತ್ಮಾ= ಆತ್ಮನು ಕರ್ಮ-ನಿರ್ಮಿತಃ ನ ಏವ ಕರ್ಮದಿಂದ ನಿರ್ಮಿತನೇ ಆಗಿಲ್ಲ]
೪೫೭, ದೇಹವು ಕರ್ಮದಿಂದ ನಿರ್ಮಿತವಾಗಿದೆ; ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರಾರಬ್ಧ
ವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಅನಾದಿಯಾದ ಆತ್ಮನಿಗೆ ಅದನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸು
ವುದು ಯುಕ್ತವಲ್ಲ; (ಏಕೆಂದರೆ) ಆತ್ಮನು ಕರ್ಮದಿಂದ ನಿರ್ಮಿತನೇ ಆಗಿಲ್ಲ.
ಅಜೋ ನಿತ್ಯಃ ಶಾಶ್ವತ ಇತಿ ಬೂತೇ ಶ್ರುತಿರಮೋಘವಾಕ್ ।
ತದಾತ್ಮನಾ ತಿನ್ನತೋsಸ್ಯ ಕುತಃ ಪ್ರಾರಬ್ಧ-ಕಲ್ಪನಾ ॥ ೪೫೮
 
ಅಜಃ = - ಜನ್ಮರಹಿತನು ನಿತ್ಯಃ – ನಿತ್ಯನು ಶಾಶ್ವತಃ - ಶಾಶ್ವತನು ಇತಿ-
ಎಂದು ಅಮೋಘವಾಕ್ - ಸತ್ಯವಚನವುಳ್ಳ ಶ್ರುತಿಃ - ಶ್ರುತಿಯು ಬೂತೇ =
ಹೇಳುತ್ತದೆ; ತದಾತ್ಮನಾ = ಆ ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪದಿಂದ ತಿಮ್ಮತಃ - ಇರುತ್ತಿರುವ ಅಸ್ಯ -
ಇವನಿಗೆ ಪ್ರಾರಬ್ಧ - ಕಲ್ಪನಾ ಪ್ರಾರಬ್ಧದ ಕಲ್ಪನೆಯು ಕುತಃ-ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುವುದು?
 
೪೫೮, (ಆತ್ಮನು) ಜನ್ಮರಹಿತನು ನಿತ್ಯನು ಶಾಶ್ವತನು-ಎಂದು ಸತ್ಯ
ವಚನವುಳ್ಳ ಶ್ರುತಿಯು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಆ ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪದಿಂದ ಇರುತ್ತಿರುವ
ಯೋಗಿಗೆ ಪ್ರಾರಬ್ಧದ ಸಂಬಂಧ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರುವುದು?
 
[೧ ಅಜೋ ನಿತ್ಯಃ ಶಾಶ್ವತೋsಯಂ ಪುರಾಣಃ (ಕಠ ಉ. ೧. ೨. ೧೮).]
 
ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ ಸಿದ್ಧತಿ ತದಾ ಯದಾ ದೇಹಾತ್ಮನಾ ಸ್ಥಿತಿಃ ।
ದೇಹಾತ್ಮಭಾವೋ ನೈವೇಷ್ಟಃ ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ ತ್ಯಜತಾಮತಃ ॥ ೪೫೯
ಯದಾ ಯಾವಾಗ ದೇಹ ಆತ್ಮನಾ - ದೇಹಾತ್ಮಭಾವದಿಂದ ಸ್ಥಿತಿಃ-ಸ್ಥಿತಿಯು
[ಇರುವುದೋ] ತದಾ ಆಗ ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ = ಪ್ರಾರಬ್ಧವು ಸಿದ್ಧತಿ - ಸಿದ್ಧಿಸುವುದು;
ದೇಹಾತ್ಮಭಾವಃ - ದೇಹಾತ್ಮಭಾವವು ಏವ ಇಷ್ಟಃ = ಇಷ್ಟವೇ ಇಲ್ಲ; ಆತಃ -
 
ಆದುದರಿಂದ ಪ್ರಾರಬ್ಧಂ - ಪ್ರಾರಬ್ಧವು ತ್ಯಜತಾಂ – ಬಿಡಲ್ಪಡಲಿ.
 
=