This page has not been fully proofread.

೪೨೭]
 
ವಿವೇಕಚೂಡಾಮಣಿ
 
೪೨೫. ಯಾವನು ಬ್ರಹ್ಮದಲ್ಲಿಯೇ ಅಂತಃಕರಣವನ್ನು ಲಯಮಾಡಿ
ಕೊಂಡು ಸರ್ವವಿಕಾರ ರಹಿತನಾಗಿ ಸರ್ವಕರ್ಮರಹಿತನಾಗಿ ಯಾವಾಗಲೂ
ಆನಂದವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವನೋ ಆ ಯತಿಯು ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞನು.
 
ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮನೋಃ ಶೋಧಿತಯೋರೇಕಭಾವಾವಗಾಹಿನೀ ।
ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪಾ ಚ ಚಿನ್ಮಾತ್ರಾ ವೃತ್ತಿಃ ಪ್ರಜ್ಞೆತಿ ಕಥ್ಯತೇ ।
ಸುಸ್ಥಿತಾsಸ್ ಭವೇದ್ಯಸ್ಯ ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞಃ ಸ ಉಚ್ಯತೇ
 
೨೧೯
 
ಶೋಧಿತಯೋಃ ಶೋಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಬ್ರಹ್ಮಾತ್ಮನೋಃ ಪರಮಾತ್ಮ ಜೀವಾತ್ಮರ
ಏಕಭಾವ ಅವಗಾಹಿನೀ - ಐಕ್ಯಭಾವವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪಾ - ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪ
ವಾದ ಚಿನ್ಮಾತ್ರಾ ಚ = ಚಿನ್ಮಾತ್ರವಾದ ವೃತ್ತಿಃ - ವೃತ್ತಿಯು ಪ್ರಜ್ಞಾ ಇತಿ-
- ಪ್ರಜ್ಞೆ
ಯೆಂದು ಕಥ್ಯತೇ - ಹೇಳಲ್ಪಡುತ್ತದೆ; ಯಸ್ಯ - ಯಾವನಿಗೆ ಅಸೌ- ಈ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು
ಸುಸ್ಥಿತಾ ಭವೇತ್ – ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದೊ ಸಃ - ಅವನು ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞಃ – ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞ
ನೆಂದು ಉಚ್ಯತೇ – ಹೇಳಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
 
ಯಸ್ಯ ಸ್ಥಿತಾ ಭವೇತ್ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಯಸ್ಕಾನಂದೋ
ಪ್ರಪಂಚೋ ವಿಸ್ಮತಪ್ರಾಯಃ ಸ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತ
 
॥ ೪೨೬ ೧
 
೪೨೬, (ತತ್, ತ್ವಮ್ ಎಂಬ ಪದಗಳಿಗೆ ವಾಚ್ಯರಾಗಿರುವ) ಪರ
ಮಾತ್ಮ, ಜೀವಾತ್ಮ- ಇವರನ್ನು ಶೋಧಿಸಿ ಐಕ್ಯಭಾವವನ್ನು ಗ್ರಹಿಸುವ,
ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪವೂ ಚಿನ್ಮಾತ್ರವೂ ಆದ ವೃತ್ತಿಯು ಪ್ರಜ್ಞೆ ಎಂದು ಹೇಳಲ್ಪಡು
ತದೆ. ಯಾವನಿಗೆ ಈ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದೋ ಅವನು ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞನು
ಎನಿಸುತ್ತಾನೆ.
 
[೧೨೪೧ನೆಯ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು ನೋಡಿ.
 
=
 
ನಿರಂತರಃ ।
ಇಷ್ಯತೇ ॥ ೪೨೭ ।
 
ಯಸ್ಯ - ಯಾವನ ಪ್ರಜ್ಞಾ - ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸ್ಥಿತಾ ಭವೇತ್ - ಸ್ಥಿತವಾಗಿರು
ವುದೊ, ಯಸ್ಯ = ಯಾವನ ಆನಂದಃ - ಆನಂದವು ನಿರಂತರಃ = ನಿರಂತರವಾಗಿರು
ವುದೊ, [ಯಾವನಿಗೆ ಪ್ರಪಂಚಃ - ಪ್ರಪಂಚವು ವಿಸ್ಮೃತಪ್ರಾಯಃ
ಹೋದಂತೆ ಆಗಿರುವುದೂ ಸಃ ಅವನು ಜೀವನ್ಮುಕ್ತ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತನೆಂದು ಇತೇ
ಹೇಳಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
 
ಮರೆತು
 
೪೨೭. ಯಾವನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ಸ್ಥಿತವಾಗಿರುವುದೊ ಯಾವನ ಆನಂದವು
ನಿರಂತರವಾಗಿರುವುದೋ ಯಾವನಿಗೆ ಪ್ರಪಂಚವು ಮರೆತುಹೋದಂತೆ ಆಗಿರು
ವುದೊ ಅವನು ಜೀವನ್ಮುಕ್ತನು ಎನಿಸುತ್ತಾನೆ.