विवेकचूडामणिः कर्णाटानुवादसहितः /211

ಉತ್ತರದಲ್ಲಿಯೂ, ಸ್ವಯಂ, ತಥಾ = ಹಾಗೆಯೇ ಉಪರಿಷ್ಟಾತ್ = ಮೇಲೆಯೂ,
ಸ್ವಯಂ, ಅಧಸ್ತಾತ್ ಅಪಿ = ಕೆಳಗೂ [ಸ್ವಯಮ್].
 
೩೮೮. ಒಳಗೂ ತಾನೇ, ಹೊರಗೂ ತಾನೇ; ಮುಂದೆಯೂ ತಾನೇ
ಹಿಂದೆಯೂ ತಾನೇ; ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೂ ತಾನೇ, ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ತಾನೇ ಹೀಗೆಯೇ
ಮೇಲೆಯ ತಾನೇ, ಕೆಳಗೂ ತಾನೇ.
 
['ಮುಂದಿರುವ ಇದು ಅಮೃತವಾದ ಬ್ರಹ್ಮವೇ; ಹಿಂದೆಯೂ ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೂ
ಉತ್ತರಕ್ಕೂ ಇರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮವೇ; ಕೆಳಗೂ ಮೇಲೂ ಪ್ರಸರಿಸಿರುವುದು ಬ್ರಹ್ಮವೇ.
ಈ ಜಗತ್ತೆಲ್ಲವೂ ಶ್ರೇಷ್ಠತಮವಾದ ಬ್ರಹ್ಮವೇ' ಬ್ರಹ್ಮೈವೇದಮಮೃತಂ ಪುರಸ್ತಾ-
ದ್ಬ್ರಹ್ಮ ಪಶ್ಚಾದ್ಬ್ರಹ್ಮ ದಕ್ಷಿಣತಶ್ಚೋತ್ತರೇಣ । ಅಧಶ್ಚೋರ್ಧಂಧ್ವಂ ಚ ಪ್ರಸೃತಂ
ಬ್ರಹ್ಮೈವೇದಂ ವಿಶ್ವಮಿದಂ ವರಿಷ್ಠಮ್ ।|| (ಮುಂಡಕ ಉ. ೨, ೨, ೧೨) ಎಂಬ
ಮಂತ್ರದ ಛಾಯೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು.]
 
ತರಂಗ-ಫೇನ-ಭ್ರಮ-ಬುದ್ಬುದಾದಿ
ಸರ್ವಂ ಸ್ವರೂಪೇಣ ಜಲಂ ಯಥಾ ತಥಾ ।
ಚಿದೇವ ದೇಹಾದ್ಯಮಂತಮೇತತ್
ಸರ್ವಂ ಚಿದೇವೈಕರಸಂ ವಿಶುದ್ಧಮ್ ॥ ೩೮೯ ॥
 
ತರಂಗ- ಫೇನ ಭ್ರಮ-ಬುದ್ಬುದಾದಿ ಸರ್ವಂ = ಅಲೆ ನೊರೆ ಸುಳಿ ಗುಳ್ಳೆ
ಮೊದಲಾದುದೆಲ್ಲವೂ, ಯಥಾ= ಹೇಗೆ, ಸ್ವರೂಪೇಣ = ನಿಜವಾದ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ, ಜಲಂ =
ನೀರೇ ಆಗಿರುವುದೋ, ತಥಾ = ಹಾಗೆಯೇ, ದೇಹಾದಿ-ಅಹಮಂತಮ್ ಏತತ್
ಸರ್ವಂ = ದೇಹವೇ ಮೊದಲಾಗಿ ಅಹಂಕಾರದ ವರೆಗಿನ ಇದೆಲ್ಲವೂ, ಚಿತ್ ಏವ =
ಚಿತ್ ಸ್ವರೂಪವೇ, ಏಕರಸಂ = ಏಕರಸವಾದ, ವಿಶುದ್ಧಂ = ವಿಶುದ್ಧವಾದ, ಚಿತ್ ಏವ =
ಚಿತ್ ಸ್ವರೂಪವೇ.
 
೩೮೯. ಹೇಗೆ ಅಲೆ ನೊರೆ ಸುಳಿ ಗುಳ್ಳೆ ಮೊದಲಾದುವೆಲ್ಲವೂ ನಿಜ-
ವಾದ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ನೀರೇ ಆಗಿರುವುದೊ ಹಾಗೆಯೇ ದೇಹವೇ ಮೊದಲಾಗಿ
ಅಹಂಕಾರದ ವರೆಗಿನ ಇದೆಲ್ಲವೂ ಚಿತ್ ಸ್ವರೂಪವೇ, ಏಕರಸವಾದ ವಿಶುದ್ಧ
ಚಿನ್ಮಾತ್ರವೇ.
 
ಸದೇವೇದಂ ಸರ್ವಂ ಜಗದವಗತಂ ವಾಙ್ಮನಸಯೋಃ
ಸತೋಽನ್ಯನ್ನಾಸ್ತ್ಯೇವ ಪ್ರಕೃತಿ-ಪರಸೀಮ್ನಿ ಸ್ಥಿತವತಃ ।
ಪೃಥಕ್ ಕಿಂ ಮೃತ್ಸ್ನಾಯಾಃ ಕಲಶ-ಘಟ-ಕುಂಭಾದ್ಯವಗತಂ
ವದತ್ಯೇಷ ಭ್ರಾಂತಸ್ತ್ವಮಹಮಿತಿ ಮಾಯಾ-ಮದಿರಯಾ ॥ ೩೯೦ ॥