विवेकचूडामणिः कर्णाटानुवादसहितः /194

ಪ್ರಭವತಿ = ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ; ಅಸ್ಯ = ಇವನಿಗೆ, ಸಮಾಧೌ = ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ, ಪ್ರವಿಲ-
ಸತಿ [ಸತಿ] = [ಪರಮಾರ್ಥವು] ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ವಸ್ತುತತ್ತ್ವ-ಅನಧೃತ್ಯಾ =
ವಸ್ತುಯಾಥಾತ್ಮದ ಅವಧಾರಣೆಯ ಮೂಲಕ, ಸರ್ವಃ ವಿಕಲ್ಪ = ವಿಕಲ್ಪಗಳೆ-
ಲ್ಲವೂ, ವಿಲಯನಮ್ ಉಪಗಚ್ಛೇತ್ = ವಿನಾಶವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತವೆ.
 
೩೫೩. ಅದ್ವಿತೀಯನೂ ವಿಶೇಷಶೂನ್ಯನೂ ಆದ ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲಿ
'ನೀನು' 'ನಾನು' 'ಇದು'--ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯು ಬುದ್ಧಿದೋಷದಿಂದ ಉಂಟಾಗು-
ತ್ತದೆ. ಇವನಿಗೆ ಸಮಾಧಿಯಲ್ಲಿ (ಪರಮಾರ್ಥತತ್ತ್ವವು) ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಿರು
ವಾಗ ವಸ್ತುಯಾಥಾತ್ಮ್ಯದ ಅವಧಾರಣೆಯ ಮೂಲಕ ವಿಕಲ್ಪಗಳೆಲ್ಲವೂ
ವಿನಾಶವನ್ನು ಹೊಂದುತ್ತವೆ.
 
ಶಾಂತೋ ದಾಂತಃ ಪರಮುಪರತಃ ಕ್ಷಾಂತಿಯುಕ್ತಃ ಸಮಾಧಿಂ
ಕುರ್ವನ್ನಿತ್ಯಂ ಕಲಯತಿ ಯತಿಃ ಸ್ವಸ್ಯ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಮ್ ।
ತೇನಾವಿದ್ಯಾ-ತಿಮಿರ-ಜನಿತಾನ್ ಸಾಧು ದಗ್ಧ್ವಾ ವಿಕಲ್ಪಾನ್
ಬ್ರಹ್ಮಾಕೃತ್ಯಾ ನಿವಸತಿ ಸುಖಂ ನಿಷ್ಕ್ರಿಯೋ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪಃ ॥ ೩೫೪ ॥
 
ಶಾಂತಃ -= ಶಾಂತನಾದ, ದಾಂತಃ = ದಾಂತನಾದ ಪರಮ, ಪರಮ್ ಉಪರತಃ =

P
 
ಅತ್ಯಂತವಾಗಿ ಉಪರತನಾದ, ಕ್ರಾಂಷಾಂತಿಯುಕ್ತಃ -= ದ್ವಂದ್ವ ಸಹಿಷ್ಣುವಾದ, ಯತಿಃ -=
ಯತಿಯು, ನಿತ್ಯಂ -= ಯಾವಾಗಲೂ, ಸಮಾಧಿಂ ಕುರ್ವನ್ -= ಸಮಾಧಿಯನ್ನು
ಮಾಡುತ್ತ, ಸ್ವಸ್ಯ = ತನ್ನ, ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವಂ = ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವವನ್ನು, ಕಲಯತಿ -=
ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ; ತೇನ = ಆ ಸಮಾಧಿಯಿಂದ, ಅವಿದ್ಯಾ-ತಿಮಿರ-ಜನಿತಾನ್ = ಅವಿದ್ಯೆ-
ಯೆಂಬ ಅಂಧಕಾರದಿಂದ ಉಂಟಾದ, ವಿಕಲ್ಪಾನ್ = ವಿಕಲ್ಪಗಳನ್ನು, ಸಾಧು ದಾದಗ್ಧ್ವಾ =
ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸುಟ್ಟು, ನಿಷ್ಕ್ರಿಯಃ -= ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗಿ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪ - ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪನಾಗಿನಾಗಿ, ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪಃ = ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪನಾಗಿ,
ಬ್ರಹ್ಮ. -ಆಕೃತ್ಯಾ -= ಬ್ರಹ್ಮಾಕಾರದಿಂದ, ಸುಖಂ ನಿವಸತಿ -= ಸುಖವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.
 
=
 
೩೫೪. ಶಾಂತನೂ[^೧] ದಾಂತನೂ[^೨] ಅತ್ಯಂತವಾಗಿ ಉಪರತನೂ[^೩] ದ್ವಂದ್ವ
ಸಹಿಷ್ಣುವೂ ಆದ ಯತಿಯು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಮಾಧಿಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತ,
ತನ್ನ ಸರ್ವಾತ್ಮಭಾವವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವಿದ್ಯೆಯೆಂಬ ಅಂಧಕಾರ-
ದಿಂದ ಉಂಟಾದ ವಿಕಲ್ಪಗಳನ್ನು ಆ ಸಮಾಧಿಯಿಂದ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸುಟ್ಟು,
ನಿಷ್ಕ್ರಿಯನೂ ನಿರ್ವಿಕಲ್ಪನೂ ಆಗಿ ಬಾಕಾರದಿಂದ ಸುಖವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.

[ಇಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿಯನ್ನೂ ಸಮಾಧಿಯ ಫಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿದೆ.
[^೧] ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿದವನಾಗಿ,
.
[^೨]ಬಾ ಂಹ್ಯೇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿದವನಾಗಿ,
[^೩] ಹೊರಗಿನ ವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸದೆ.
 
9