विवेकचूडामणिः कर्णाटानुवादसहितः /128

ಘಟಂ ಜಲಂ ತದ್ಗತಮರ್ಕಬಿಂಬಂ
ವಿಹಾಯ ಸರ್ವಂ ವಿನಿರೀಕ್ಷ್ಯತೇಽರ್ಕಃ ।
ತಟಸ್ಥ ಏತತ್ತ್ರಿತಯಾವಭಾಸಕಃ
ಸ್ವಯಂಪ್ರಕಾಶೋ ವಿದುಷಾ ಯಥಾ ತಥಾ ॥ ೨೧೯ ॥
 
ಘಟಂ = ಗಡಿಗೆಯನ್ನು, ಜಲಂ = ನೀರನ್ನು, ತದ್ಗತಮ್ ಅರ್ಕಬಿಂಬಂ =
ಅದರಲ್ಲಿ ತೋರುವ ಸೂರ್ಯ ಬಿಂಬವನ್ನು, ಸರ್ವಂ ವಿಹಾಯ = ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ
ಬಿಟ್ಟು, ತಟಸ್ಥಃ = ಈ ಮೂರರಿಂದಲೂ ಭಿನ್ನನಾದ, ಏತತ್-ತ್ರಿತಯ-ಅವಭಾಸಕಃ =
ಈ ಮೂರನ್ನೂ ಪ್ರಕಾಶಪಡಿಸುವ, ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಕಾಶಃ = ಸ್ವಯಂಪ್ರಕಾಶನಾದ, ಅರ್ಕಃ =
ಸೂರ್ಯನು, ವಿದುಷಾ = ವಿವೇಕಿಯಿಂದ, ಯಥಾ = ಹೇಗೆ, ವಿನಿರೀಕ್ಷ್ಯತೇ =
ನೋಡಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆಯೊ, ತಥಾ ಹಾಗೆಯೇ--
 
೨೧೯ ಗಡಿಗೆ, ನೀರು, ಅದರಲ್ಲಿ ತೋರುವ ಸೂರ್ಯ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ--
ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು, ಈ ಮೂರಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನನಾದ, ಈ ಮೂರನ್ನೂ
ಪ್ರಕಾಶಪಡಿಸುವ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂಪ್ರಕಾಶನಾದ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ವಿವೇಕಿಯು
ಹೇಗೆ ನೋಡುವನೊ--
 
ದೇಹಂ ಧಿಯಂ ಚಿತ್ಪ್ರತಿಬಿಂಬಮೇವಂ
ವಿಸೃಜ್ಯ ಬುದ್ಧೌ ನಿಹಿತಂ ಗುಹಾಯಾಮ್ ।
ದ್ರಷ್ಟಾರಮಾತ್ಮಾನಮಖಂಡಬೋಧಂ
ಸರ್ವಪ್ರಕಾಶಂ ಸದಸದ್ವಿಲಕ್ಷಣಮ್ ||೨೨೦||
 
ನಿತ್ಯಂ ವಿಭುಂ ಸರ್ವಗತಂ ಸುಸೂಕ್ಷ್ಮ-
ಮಂತರ್ಬಹಿಃಶೂನ್ಯಮನನ್ಯಮಾತ್ಮನಃ ।
ವಿಜ್ಞಾಯ ಸಮ್ಯಙ್ನಿಜರೂಪಮೇತತ್
ಪುಮಾನ್ ವಿಪಾಪಾಪ್ಮಾ ವಿರಜೋ ವಿಮೃತ್ಯುಃ ॥ ೨೨೧ ॥
 
ವಿಶೋಕ ಆನಂದಘನೋ ವಿಪಶ್ಚಿತ್
ಸ್ವಯಂ ಕುತಶ್ಚಿನ್ನ ಬಿಭೇತಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ।
ನಾನೋಽಸ್ತಿ ಪಂಥಾ ಭವಬಂಧಮುಕ್ತೇ-
ರ್ವಿನಾ ಸ್ವತತ್ತ್ವಾ ವಗಮಂ ಮುಮುಕ್ಷೋಃ ॥ ೨೨೨ ॥
 
ಏವಂ = ಹೀಗೆಯೇ, ದೇಹಂ = ಶರೀರವನ್ನೂ, ಧಿಯಂ = ಬುದ್ಧಿಯನ್ನೂ,
ಚಿತ್ಪ್ರತಿ
ಬಿಂಬಂ = ಚಿದಾಭಾಸವನ್ನೂ, ವಿಸೃಜ್ಯ = ಬಿಟ್ಟು, ಬುದ್ಧೌ ಗುಹಾಯಾಮ್ =