2023-03-06 05:45:00 by Vidyadhar Bhat
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[೧೯೧
ಪೃಥ
೧೦೪
ವಿಜ್ಞಾನಮಯದ ಅವಚ್ಛಿನ್ನ
೧೯೦. ಇವನು ಸರ್ವಾತ್ಮನಾಗಿದ್ದರೂ
ಭಾವವನ್ನು ತಾನೇ ಹೊಂದಿ ಮತ್ತು ಅಧಿಕವಾಗಿ ಮಿಥ್ಯಾಸ್ವರೂಪವಾದ
ದೇಹಾದಿಸಂಘಾತದಲ್ಲಿರುವ ತಾದಾತ್
ಗಳು ಬೇರೆ ಎಂದು ಜನರು ಅರಿಯುವಂತೆ
ಯಾಗಿ[^೧] ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
[^೧
ಅರಿಯುವಂತೆ ಆತ್ಮನು ತನಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾದ ಯಾವ ವಸ್ತುವೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ 'ನಾನು,
ನೀನು' ಎಂಬ ಭೇದಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿರುತ್ತಾನೆ.
ಉಪಾಧಿ-ಸಂಬಂಧ-ವಶಾತ್ ಪರಾತ್ಮಾ
ಹೈು
ಹ್ಯುಪಾಧಿ-ಧರ್ಮಾನನುಭಾತಿ ತದ್ಗುಣಃ ।
ಅಯೋವಿಕಾರಾನವಿಕಾರಿ-ವ
ಸದೈಕರೂಪೋsಪಿ ಪರಃ ಸ್ವಭಾವಾತ್ ॥ ೧೯೧ ॥
ಪರಾತ್ಮಾ
ದ್ದ
ದ್ದರೂ, ಸದಾ ಏಕರೂಪಃ ಅಪಿ=ಯಾವಾಗಲೂ, ನಿರ್ವಿಕಾರ- ಸ್ವಭಾವದವನಾಗಿದ್ದರ
ಉಪಾಧಿ
ಆ ಗುಣಗಳುಳ್ಳವನಾಗಿ, ಅಯೋವಿಕಾರಾನ್
ವವತ್ -
ವಹ್ನಿವತ್ = ವಿಕಾರವಿಲ್ಲದ ಅಗ್ನಿಯು ಹೇಗೋ ಹಾಗೆ, ಉಪಾಧಿ
ಉಪಾಧಿಯ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು, ಅನುಭಾತಿ ಹಿ = ಅನುಸರಿಸಿ ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾನೆ.
ಸದಾ
೧೯೧. ಪರಮಾತ್ಮನು ಸ್ವಭಾವದಿಂದಲೇ ಶ್ರೇಷ್ಠನಾಗಿದ್ದರೂ
ನಿರ್ವಿಕಾರ
ಗಳುಳ್ಳವನಾಗಿ
ಸರಿಸುವಂತೆ[^೨]- ಉಪಾಧಿಯ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ[^೩] ಪ್ರಕಾಶಿಸುತ್ತಾನೆ.
[ನಿರ್ವಿಕಾರಿಯಾದ ಆತ್ಮನಿಗೆ ಸವಿಕಾರತ್ವವು ಹೇಗೆ ಬರುತ್ತದೆಂದು ದೃಷ್ಟಾಂತದ
ಮೂಲಕ ಹೇಳಿದೆ.
[^೧] ನಿತ್ಯ
ಇತ್ಯಾದಿ.
[^೨] ಕಬ್ಬಿಣದ ಹಾಗೆ ಉದ್ದವಾಗುವುದು, ವರ್ತುಲಾಕಾರವನ್ನು ಪಡೆಯುವುದು
ಇತ್ಯಾದಿ.
[^೩]'ನಾನು ಸುಖ, ದುಃಖಿ' ಇತ್ಯಾದಿ.]