2023-05-12 16:06:02 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
बा
वासुभद्रं वसति वासयतीति वासुः औणादिक उप्रत्ययः ।
साधनात् साधुरितिवत् । ' प्रत्ययतः प्रकृतेश्च तदूह्यम्' इति
ब
वचनात् । भद्रः कल्याण: , निरतिशयज्ञानशक्त्यादिकल्या-
णगुणसागरत्वात् । 'वसनात् देवनाच्चैव वासुदेवं ततो
बि
विदुः' इति मोक्षधर्मे 'भूतेषु वसते सोऽन्तर्वसन्त्यत्र च
तानि यत् । धाता विधाता जगतां वासुदेवस्ततः स्मृतः
इति श्रीविष्णुपुराणे च पृथ
अथवा सुशब्देन स्थितिकर्तृत्व
ब्देन सृष्टिकर्तृत्वं सं
'भूभृञोर्भ छन्दसि ' इति सूत्रात् 'संहर्तेति तथाहर्ता हका-
रार्थद्वयान्वितः' इति पुराणवचनाच्च भकारेण संहर्ता स्रष्टे-
त्युच्यते । द्रशब्देन द्रावयति विलापयतीति संहर्ता रो-
दयति द्रावयतीति यथा द्रः तमित्यर्थः । सुभद्रं सु
खितम् । विदधती दिव्यस्पर्शरूपरससौरभ्यसंपन्नत्वात् ।
'भद्र कल्याणे सुखे च' इति धात्वर्थानुसरणात् । सा
कम्पमंसे वसतीति स्पर्शः सूचितः । सेति यच्छब्द-
प्रतियोगी तच्छन्दः सूचितः । अरं शीघ्रम् ' लघु क्षिप्रमरं
द्रुतम्' इत्यमरः । सुखैर्योजयन्तीत्युपरि संबन्धः । अथ-
षा
वा रलयोरविशेषादलं पर्याप्तमिति मुखरणक्रियाविशेषणम् । 'सा-
6
c
८५
>