2023-05-11 12:15:11 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
प्रार्थने लोट् । मणिः दिवसस्य दीपो वा प्रकाशकत्वात्
आदित्यः स इव । सोऽपि समुद्रात् संभूय सहजया तुल्य-
कालमा
रायणोर:
त्ते । अन्यतेजांसि चन्द्रादिप्रकाशान् आश्चर्यस्य चिन्तनीयस्य
कोष्णवारि
ऽभ्युपास्ये तदनुगुणतया अस्यार्थो योज्यते । संसारसागरग-
र्मा
र्भात् सोपाधित्वेन प्रादुर्भूय नित्यसिद्धया सत्यज्ञानानन्द-
स्वरूपया संपदा सह कदाचिदप्यविरहित एवेत्यर्थ: । 'स्व
भावोऽन्यविपर्ययः' इत्युक्तस्वरूपस्यानपायात् कर्तृत्वादेश्
ध्यस्तत्वात् । सपदि अचिन्तनीयमित्यनिर्वचनीयमायावशात्,
न तु कर्मपारतन्त्र्यादिति व्यज्यते । नीले पुण्यपापाभ्यां मलिने
अथवा रलयोरभेदात् नीरे जले इति व्यधिकरणसप्तमी ।
उरः
भगवदुदरभूते नभसि ब्रह्माण्डभाण्डगर्ते इत्यर्थः । हारतानां
सततदुःखभाजनतया हेति विपादद्योतके शब्दे रतानां वैषयि
कसुखस्याभिमानिकत्वात् दुःखस्यैव स्वभावत्वात् हारतत्वो
क्ति: । आरोपेण अहमाद्यध्यासेन से
'मिथ्याज्ञानानिमित्तः सत्यानृते मिथुनीकृत्याहमिदं ममेद-
८२