2023-05-11 05:31:33 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
७३
' शय्याधूसरक्रोडरोमराजिषु' इति कादम्बरीप्रयोगात् । अत्र
को
क्रोडशब्देन मूलप्रकृतिर्भगवत उदरत्वेन उच्यते इति
गम्यते, तस्यामेव जगत्प्रभवप्रवेशोपपत्तेः । 'अहीन्द्रतल्पे
ऽधिशयान एकः कृतक्षणश्चात्मरतावहीनः । योऽन्तःश-
रीरेऽर्पितभूतसूक्ष्मः कालात्मिकां शक्तिमुदीरयानः ' इति
'लोकानपीमान्ददृशे स्वदेहे ' इति भागवतोक्तेः । 'विपुलेन
सागरशयस्य कुक्षिणा भुवनानि यस्य पपिरे युगक्षये' इति
माघोक्तेः, 'दामोदरो निजोदरगह्वरनिक्षिप्तजगदण्ड : ' इति
वेणीसंहारोक्तेः क्रोडग्रहणम् । अन्त:करणम् अन्तः चक्षुरा-
दिभ्योऽभ्यन्तरसंकल्पविकल्पात्मकत्वाच्च करणमिन्द्रियं मन
इत्यर्थ: । अतिमुदा अतिशयितेन हर्षेण भक्तिरसामृतास्वादा-
च्चिरतरं क्रीडतात् । निर्विघ्नतया निरन्तरं विहरतु 'क्री
विहारे ' इति धातुः 'तुह्योस्तातङाशिष्यन्यतरस्याम्' इति
आशिषि लोट् । अत्र सूक्ष्मं स्वभावोक्तिर्वा अलंकारः ॥
पूर्व सात्त्विक
भै
मेवोपास्ते -
कान्त्यम्भः पूरपूर्णे लसदसितवलीभङ्गभास्वत्तरङ्गे
गम्भीराकारनाभीचतुरतरमहावर्तशोभिन्युदारे ।