2023-02-16 09:31:27 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
विष्णुपादादि-
,
तत्वात्स्रवन्त्या रक्तस्य रुधिरस्य धारया स्रोतसा अक्ता ि
धारा शिततरः पर्यन्तभागो नेमिसंज्ञो यस्य तत् । '७४,
स्त्राग्रेऽम्बुसंतत्यां सैन्यादेश्च गतिष्वपि ' इति वैजयन्द-
अनेन विशेषणेन साधुजनपरित्राणेन धर्मसंस्थापना व
दुष्कृतिजन विनाशनताच्छील्यं ध्वन्यते । शश्वत् नित्यं वियाः
सर्वस्य लोकस्य वन्द्यं स्तुत्यं विश्वस्य परमोपकरणात् । लव
तु ददातु । आशिषि प्रार्थने वा लोट् । 'विश्राणनं बलं
रणं स्पर्शनं प्रतिपादनम्' इत्यमरः । विपुलं विस्तीतश्च'
वितरणक्रियाकर्मणः शर्मणो विशेषणम् । शर्म सुखम् । वि
पुलं शर्मेत्यनेन सांसारिकस्य सर्वस्यापि सुखस्य मिश्रतया
नश्वरतया च संकुचितत्वात् भगवदुपासनेष्ववघातखेदवदा-
नुषङ्गिकत्वाच्च प्रेक्षावद्भिरप्रार्थनीयत्वम्, 'तस्मिन् प्रसन्ने
किमिहास्त्यलभ्यं धर्मार्थकामैरलमल्पकास्ते', तस्यान्त-
रायो मैत्रेय ब्रह्मेन्द्रत्वादिकं फलम्' इत्यादिवचनैः : अतो
विपुलस्य निरतिशयस्यापवर्गाख्यस्यैव परमसुखस्य प्रार्थ-
नीयत्वमिति व्यज्यते । घर्माशुशोभम्, यस्य शोभा भक्तवि-
षये प्रसन्नावस्था, धर्मोशुरादित्य इब समस्तार्थप्रकाशकत्वात्
अतिदुःसहत्वाभावाच्च । दुष्टविषयायास्तु घोरावस्थाया दु:-
सहत्वात् । 'द्वे तनू तस्य देवस्य वेदज्ञा ब्राह्मणा विदुः ।
एका घोरा शिवा चान्या ते वै च शतधा पुनः' इति,
१४
,
तत्वात्स्रवन्त्या रक्तस्य रुधिरस्य धारया स्रोतसा अक्ता ि
धारा शिततरः पर्यन्तभागो नेमिसंज्ञो यस्य तत् । '७४,
स्त्राग्रेऽम्बुसंतत्यां सैन्यादेश्च गतिष्वपि ' इति वैजयन्द-
अनेन विशेषणेन साधुजनपरित्राणेन धर्मसंस्थापना व
दुष्कृतिजन विनाशनताच्छील्यं ध्वन्यते । शश्वत् नित्यं वियाः
सर्वस्य लोकस्य वन्द्यं स्तुत्यं विश्वस्य परमोपकरणात् । लव
तु ददातु । आशिषि प्रार्थने वा लोट् । 'विश्राणनं बलं
रणं स्पर्शनं प्रतिपादनम्' इत्यमरः । विपुलं विस्तीतश्च'
वितरणक्रियाकर्मणः शर्मणो विशेषणम् । शर्म सुखम् । वि
पुलं शर्मेत्यनेन सांसारिकस्य सर्वस्यापि सुखस्य मिश्रतया
नश्वरतया च संकुचितत्वात् भगवदुपासनेष्ववघातखेदवदा-
नुषङ्गिकत्वाच्च प्रेक्षावद्भिरप्रार्थनीयत्वम्, 'तस्मिन् प्रसन्ने
किमिहास्त्यलभ्यं धर्मार्थकामैरलमल्पकास्ते', तस्यान्त-
रायो मैत्रेय ब्रह्मेन्द्रत्वादिकं फलम्' इत्यादिवचनैः : अतो
विपुलस्य निरतिशयस्यापवर्गाख्यस्यैव परमसुखस्य प्रार्थ-
नीयत्वमिति व्यज्यते । घर्माशुशोभम्, यस्य शोभा भक्तवि-
षये प्रसन्नावस्था, धर्मोशुरादित्य इब समस्तार्थप्रकाशकत्वात्
अतिदुःसहत्वाभावाच्च । दुष्टविषयायास्तु घोरावस्थाया दु:-
सहत्वात् । 'द्वे तनू तस्य देवस्य वेदज्ञा ब्राह्मणा विदुः ।
एका घोरा शिवा चान्या ते वै च शतधा पुनः' इति,
१४