2023-05-15 05:02:30 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
विष्णुपादादि-
त्यर्थः । तद्रूपस्य तिमिरस्य
तमस्त्वारोपः । किरीटं मकुटम् । शश्वत् शर्म नित्य
आत्मानन्दानुभ
इत्यस्मात् आशिषि लिङ् । अत्रातिशयोक्तिरुत्प्रेक्षा चालं-
कारः ॥ ४७
इत्थं श्रीपतेः श्रीपादद्वयमारम्य श्रीमत्केशान्तं प्रत्येकम-
वयवानुपास्य, इदानीमवयविनं संपूर्
भ्रान्त्वा भ्रान्त्वा यदन्तस्त्रिभुवनगुरुरप्यब्दकोटीरनेका
गन्तुं नान्तं समर्थो भ्रमर इव पुनर्नाभिनालीकनालात् ।
उन्मज्जन्नूर्जितश्री
देहाम्भोधिः स देयान्निरवधिरमृतं दैत्यविद्वेषिणो नः ॥
स
भ्रान्त्वा भ्रान्त्वा अनवस्थानेनाटित्वा, वीप्सया प्रतिप्रलया-
वसानं भ्रमः प्रकाश्यते । यदन्तः यस्य देहाम्भोधेरुदरे, त्रिभुवन
मिति उत्तरार्धगतमत्र भ्रान्तिक्रियाकर्मत्वेन संबध्यते । त्रिभुवन
गुरुः स्रष्टृत्वेन त्रैलोक्यस्य पितृवत् पूज्य:
त्यादीनां का वार्तेति
संवत्सराणां दश अयुतानि । असंख्येयत्वोपलक्षणं चैतत् ।