वेदान्तसारो बालबोधिनीसहितः /162

वेदान्तसारः
 
।
 
सत्त्वप्रधाना । एतदुपहितं चैतन्यमल्पज्ञत्वानी-
श्वरत्वादिगुणकं प्राज्ञ इत्युच्यते, एकाज्ञाना-
वभासकत्वात् । अस्य प्राज्ञत्वमस्पष्टोपाधि-
तयानतिप्रकाशकत्वात् । अस्यापीयमहंकारा
दिकारणत्वात् कारणशरीरम्, आनन्दप्रचुर
त्वात्कोशवदाच्छादकत्वाच्चानन्दमयकोशः, स-
र्वोपरमत्वात्सुषुप्तिः, अत एव स्थूलसूक्ष्मशरीर-
४६
 

 
[commentary]
 
याभिप्रायेणेत्यर्थः । एतदुपहितमिति । अविद्योपहितं चैतन्यं
जीव इत्यर्थः । नन्वविद्याधीनं जीवत्वं जीवाश्रिता च अविद्येत्य-
न्योन्याश्रय इति चेत्, न, तस्य प्रकृतेऽदोषत्वात् । तथा
हि -- उत्पत्ति:तिः प्रतिबन्धनीया । सा च न, अविद्याजीवयो-
—
रनादित्वात् । तया ज्ञप्तिः प्रतिबन्धनीया । न, जीवस्य

स्वप्रकाशत्वेन स्फुरणात् ; अविद्यायास्तत्वाराध्यस्तत्वेन स्फुरणा-
दिति । व्यष्टेर्जीवोपाधित्वे हेतुमाह
-- एकेति । जीवाल्पज्ञ-
त्वे प्रमाणमाह -- अस्येति । अस्य प्राज्ञस्य अनतिप्रकाश-
कत्वात् । अनतिप्रकाशकत्वे हेतुमाह -- अस्पष्टेति । मलिन-
सत्त्वप्रधानाज्ञानोपाधित्वादित्यर्थः । अस्य जीवस्य । उपाधि-
—
 
-
 
-