This page has not been fully proofread.

पृ. पं.
 
4679
 
649
 
इति भाष्ये अहङ्कारस्योत्कृष्टजनावमाननरूपकर-
णत्वोक्तेः मनोऽतिरिक्तमप्यन्तःकरणमभिमतमि-
त्यत्राह - अयमेव त्विति । अ . . नार्थमन्तः
करणस्य बुद्धिविशेषहेतुत्वं भवतीत्यर्थः । तत्र
हेतुः - अन्वारुह्येति
 
ननु कारिकायामिन्द्रियमात्रस्य सूक्ष्मत्वसाधनमयु
तम् सर्वत्र विभुत्वप्रतिपत्त्यभावादित्यत्राह-
तदिति
 
467-20, 468-14 तमुत्क्रामन्तमिति - उत्क्रान्तिश्शरीराद्वहिर्निगम-
नम् । विशेषतो दृश्यत इति -- विशेषतोऽणुत्वं
श्रुत्या प्रतिपाद्यते इत्यर्थः । दृश्यते त्वित्यादि
श्रौतव्यवहारानुरोधेन दृशिप्रयोगः । ननु मध्य-
मपरिमाणसाधकाभावादणुत्वमित्यत्राह तथा
 
सतीति
 
22-23 अन्यथा - अत्यन्ताणुत्वाङ्गीकारे । मध्यमपरिमाणे
इयमन्यथानुपपत्तिः प्रमाणमिति भावः । मनस-
 
469 12
 
17
 
470 18
 
23
 
471 18
 
स्त्विति
 
परोक्तम् गौतमोक्तं मनसो लिङ्गं अणुत्वेपि लिङ्ग-
मित्यर्थः
 
क्रमिकधीवदिति । यद्वा रूपधीर्न रसधजन्मसमान-
कालिकजन्मा रूपगोचरजन्य साक्षात्कारत्वात्
संमवदिति प्रत्येकं वाऽनुमानमित्यर्थः
साधीय इति - शरीर एव स्थानान्तरसंचारिणोऽ-
वयवत्वं न संभवति । शरीरावयवस्य यथा-
स्थानत्वात् । तथा च तस्यैव मनस्त्वोपपत्ते-
स्ततोsतिरिक्तस्य कल्पनं व्यर्थमित्यर्थः
त्पत्तिप्रसङ्ग इत्यर्थः । गौरवं चेति
 
रित्यर्थः । यद्वा आप्यायकभूतानां यो विसर्पः स
एव तदिन्द्रियस्य वृत्तिरित्यर्थ इत्याह- चारै-
रिति