This page has not been fully proofread.

42
 
साहित्यकण्टकोद्धारः
 
अत्र ऊहतेरनुदात्तत्त्वात् अनुदात्तङित आत्मनेपदम् (१-३-१२) इतिसूत्रेण
आत्मनेपदप्राप्तिः (ऊहते इति स्यात् ) इति चेत् --सत्यम् । चक्षिङ धातोः (इकारे
सत्यप्यनुदात्ते इत्संज्ञके) ङित् करणसामर्थ्यात् अनुदात्तत्त्वलक्षणमात्मनेपद-
मनित्यमिति ज्ञापनात् नात्रात्मनेपदमिति 159 समाधेयमित्याहुः । केचित्तु श्रोहति
इत्याङपूर्वं पठित्वा (अर्थात् आ इत्युपसर्गपूर्वकस्य ऊहति इत्यस्य प्रयोगमाश्रित्य )
उपसर्गादस्यत्यूयोः (वेत्तेविभाषा इत्यत्र कौमुदी दृश्यताम् ) इति वात्तिकेन
परस्मैपदित्वमिति (समूहति इतिवत् ) साधुत्वं व्याख्येयमिति समादधुः ।
एतेन 160 ( अनुदात्तत्त्वलक्षणमात्मनेपदमनित्यमिति स्वीकारेण )
 
स एवायं नागः सहति 161 कलभेभ्यः परिभवम्
इति प्रयोगोऽपि (सहति इति परस्मैपदे) 16 व्याख्यातो भवति ।
 
अथ कथम् --
 
कूले 162 यहूदिथ वचस्तपनात्मजायाः
 
इति 183 ( पल्लव: ) 164 । अन ऊदिथेति वदतेः लिटि मध्यमपुरुषस्यैकवचने
रूपमिति वक्तव्यम् । तत्तु न घटते । तथा हि-वदतेः सिपादेशभूते थलि परे
लिट्यभ्यासस्योभयेषाम् (६-१-१७) इति सूत्रेण अभ्यासवकारस्य संप्रसारणे
 
159. See P.M. on the root üha vitarke.
 
See also the Durghatavrtti on 3.1.12.
 
160. Bhattoji quotes this line in his S.K. under the root saha marsane in
Curādi (1810). Bhūsanabhatta uses duhkhāny api sahanti (K.p.532).
161. The portion from etena to vyākhyāto bhavati is missing in MS. G.
MSS. A, B, C, D, E & F read iti murārir vyākhyātah. I do not find this
line in the A.R., or in Rucipati's commentary. Under 1.3.12 the Durghatavrtti
quotes : sa sahet na katham tuşāram (p.15).
 
162. MS. E seems to read: jāte. Several syllables in the line are not clear
in this MS.
 
MSS. A, B, C, D, & F read: kule.
 
In MS. G some lines including this quotation are missing.
 
163. MS. A reads: tūppilyallah.
 
MS. B does not have any name of the author.
 
MS. C reads: tūppillah (or tūvuri pillah ?)
 
MS. D reads: tūparavellah !!!
 
MS. E reads: mātrārivillācāryah !!!
 
It may take several months to get our brains back to normal, which may
go off the track while reading the writings of these scribes ! ! !
 
164. Bhattoji quotes this line in his P.M., (p.413; C.S.S., 1928 ) and attri-
butes it to one Pallava. It is not clear whether this has some thing to do
with Pallava or Kalpapallava attributed to Ambaprasada-saciva (See Introduc-
tion to Kalpalatāviveka, p.2; L. D. Series 17, 1968, Ahmedabad).