2023-04-22 15:27:58 by ramamurthys
This page has been fully proofread once and needs a second look.
अवतीर्य यदो
सत्त्वम् एषामस्तीति विग्रहे तदस्यास्त्यस्मिन्निति (५-२-१४
मादुपधायाः (८-२-६) इत्यनेन वत्वे च सत्त्ववताम् इति स्यात् । तत् कथं
सात्त्वताम् इति चेत्
छान्दसत्वादिति श्रीधरस्वामिनः । वस्तुतस्तु अनुपसर्गाल्लिम्पेत्यादिसूत्रे (३-१-
१३८) सातिः सौ
मण्ण्यन्त इति हरदत्तः । तस्मात् क्विपि सात् इति रूपम् । सातयति सुखयतीत्यर्थे
सात् परमात्मा । (
बालमनोरमा ।) स एषामिति सात्वन्तो भक्ताः इति [^140
अय कथम् --
पश्यामि तामित इतः पुरतश्च पश्चात्
इति भवभूतिः ।
साहित्यकण्टकोद्धारः
(
इति भवभूतिः ।
लोभस्य पुरतः केऽमी सत्यास्तेयाप्रतिग्रहाः
(
इति कृष्णमिश्रश्च । इयं च तेऽन्या पुरतो विडम्बना
( कुमार ५-७० )
इति कालिदासश्च । पुरत इति रूपम् अतसुच् प्रत्ययेन साधनीयम् । तन्न
घटते । तथा हि--पूर्वाधरावराणामसिपुरधवश्चैषाम् (५-३-३६) इति सूत्रेण
असिप्
पुरस्तात् इति रूपेण भवितव्यम् । पूर्वशब्दाद् अतसुच्प्रत्ययविधायकसूत्राभावात्
[^140]. This is a reference to Bha
this on 3.1.138. Bha
The B
S
Ś.K. (3.1.138) the line sātvatāṃ patiḥ from
In the context of sātvat
III. GOS), Abhinava says thus:
sat=sattvam
manasi) bhava
(....Similarly on sātvat
sat=satvarūpa
In these places the printed edition has corrupt readings. What is given
here is the reading as corrected by me.