2023-04-18 14:07:51 by ramamurthys
This page has not been fully proofread.
स्मरत्यदो दाशरथिर्भवन् भवानमुं वनान्ताद् वनितापहाररिणम् ( १-६८)
इति माघः ।
मुहुरनुस्मरयन्तमनुक्षपं त्रिपुरदाहमुमापतिसेविनः । (५-१४)
इति भारविश्च । अ
(२-३-५२) स्मृत्यर्थधातुयोगे षष्ठी यात्। यथा वा
सस्मार वारणपतिः
( ५-५० )
इत्यत्र माघे । इति चेत्
अत्राहुः
प्रकृते च शेषत्वस्य अविवक्षणाद् द्वितीयेति ।
अथ कथम् --
19
अपि वागधिपस्य दुर्वचं वचनं तद् विदधीत विस्मयम् (
इति भारविः ।
इक्ष्वाकूणां दुरापेऽर्थे त्वदधीना हि सिद्धयः (१-७२)
इति रघुवंशे च । अ
निष्ठाखलर्थ
मिति च प्रयोगः साधुः स्यात् इति चेत्
विषयत्वात् षष्ठी शेषे (२-३-५०) इति सूत्रेण विहिता या षष्ठी सा तु स्यादेवेति ।
अन्ये तु [^"
योगाभावात् न कश्चिद् दोष इति समादधुः ।
अथ कथम्
अतिशयान्ध्यवपुः क्षयपाण्डुताः स्मर भवन्ति भवन्तमुपासितुः
(नैषधे ४-८५)
इति श्रीहर्ष । अत्र उपासितुरिति तृजन्तयोग भवन्तमित्यत्न कर्त कर्मणोः
कृति (२-३-६५) सूत्रेण कर्मणि षष्ठी स्यादिति चेत् --सत्यम् । नायं तृजन्तः ।
कि तु तृन्नन्तः । तत्र न लोकेति (२-२३-६६) षष्ठीनिषेधात् कर्मणि द्वितीयेति
समादधुः ।
82. See S.K. on 2.3.69, and the S.K. where this point is discussed.
83. This is given as an alternate explanation by Mallinātha on Kirata
II.2, and Bhttoji in his S.K. on 2.3.69 in this context.