2023-04-18 03:24:34 by ramamurthys
This page has been fully proofread once and needs a second look.
त
इति कालिदासः । अत्र उत्तरेणेत्येनप्प्रत्ययान्तयोगे धनपतिगृहादित्यत्र एनपा
द्वितीया (२-३-३१ इति सूत्रेण द्वितीयाप्राप्तेरिति चेत्
किं तु तृतीयान्तः । उत्तरेण तोरणेनेत्यन्वय
ननु कथम्
[^73
कालिदासः ।
17
स्फुटोपमं भूतिसितेन शंभुना इति (शिशुपालवधे १-४)
माघश्च । अत्र तुल्यार्थै
(अतुलोपमाभ्यामिति निषेधात्) तृतीयायाः अप्राप्तत्वात् । अत्र तुलोपमाशब्द-
योरेव प्रयोगात् इति चेत्
तृतीया । (सहशब्दप्रयोगाभावेऽपि तदर्थे गम्ये तस्याःसाधुत्वात् ।) उक्तं हि
विनापि तद्योगं तृतीया
यथा--
स्ववालभारस्य तदुत्तमाङ्गजैः स्वयं चमर्येव तुलाभिलाषिणः (
१- २५ )
श्रीहर्षप्रयोगे ।
अथ कथम्--
प्रभुर्बुभूषुर्भुवनत्रयस्य यः शिरोऽतिरागाद्दशमं चिकर्तिषुः (माघे १-४६)
इति माघः । अत्र नमः स्वस्तीति सूत्रेण (२-३-१६) चतुर्थी स्यात् । तस्मै प्रभव-
तीति ज्ञापकात् अलमिति पर्याप्त्यर्थग्रहणमिति व्याख्यानात्
चतुर्थी युक्तेति कथं भुवनत्रयस्येति षष्ठी--इति चेत्
(५-२-७८) इति सूत्रकारनिर्देशात् प्रभ्वादियोगे षष्ठ्यपि साधुरिति समा
[^72]. Mallinātha also notes this as an alternate interpretation. Perhaps by
āhuḥ our author is referring to Mallinātha.
[^73]. Also see the Raghuva
nabhas
[^74]. See also the Kā
others explain the t
See
Padama
and Kumāra– V.34.
[^75]. See the Kā
[^76]. This is a reference to Bha
Mahābhā