This page has been fully proofread once and needs a second look.

४२६
 
काव्यमाला ।
 
षट्त्रिंशं स्तोत्रम् ।
 

 
अथातो प्ग्रन्थकृत्स्तुतिफलप्राप्तिस्तोत्रं षट्त्रिंशमारभमाण आह-

 
ते नाथ जन्म सकलं न कलङ्कयन्ति
 

न द्रोहकर्मरसिकानपि शङ्कयन्ति ।

तान्सस्पृहं मृगदृशः प्रविलोकयन्ति
 

ये त्वत्पदाब्जरजसालिकमङ्कयन्ति ॥ १ ॥
 

 
हे नाथ जगदीश, ते धन्याः सकलं जन्म स्वकीयं न कलङ्कयन्ति । तथा द्रोहकर्मणि

रसिकानपि रिपून् न शङ्कयन्ति सशङ्कान्कुर्वन्ति । तेभ्योऽपि सकाशात् शङ्कां न कुर्वन्ति ।

बलवति रिपौ सुहृदि वा समदर्शित्वात् । तथा सस्पृहं तान्मृगाक्ष्यः प्रकर्षेण विलोक-

यन्ति । ये जनास्त्वत्पादाब्जधूल्या अलिकं स्वकीयं ललाटं नित्यप्रणतिभिरङ्कयन्ति सचिह्नं

कुर्वन्ति ॥
 

 
ते विद्विषामभिमतं हृदि मोघयन्ति
 

ज्ञानामृतं च कृपणेषु समर्पयन्ति ।

तेषा वचः क्षितिभुजोऽपि न लघयन्ति
 

ये त्वां स्तवोक्तिकुसुमर्द्धिभिरर्चयन्ति ॥ २ ॥
 

 
ते धन्या जना विद्विषां शत्रूणां हृदि अभिमतं द्रोहकृत्यं मोघयन्ति निष्फलयन्ति ।

तथा ते ज्ञानमेवामृतं रसायनं कृपणेषु दीनेषु समर्पयन्ति वितरन्ति । तथा तेषां वचो रा

जानोऽपि न लक्ष्ङ्घयन्ति । हे विभो, ये भक्तजनाः स्तवोक्तय एव कुसुमानामृद्धयस्ता

भिस्त्वां विभुमर्चयन्ति पूजयन्ति ॥
 

 
ते जन्मनः फलमनल्पमुदञ्चयन्ति

क्लेशापदः स्वमपरं च विमोचयन्ति ।

तान्वैरिणः सहभुवोऽपि न वश्चयन्ति
 
ञ्चयन्ति
ये त्वामनाथजनबान्धवमर्चयन्ति ॥ ३ ॥
 

 
हे विभो, ते धन्या जन्मनः स्वकीयस्य महत्फलमुदञ्चयन्ति उञ्चिन्वते । तथा ते

जना: क्लेशाः पञ्च अविद्यादयस्त एवापद् विपत् । यद्वा क्लेशो भवमरुभ्रमणजः एवा-

पत् तस्याः सकाशात्स्वमात्मानं परं च लोकं विमोचयन्ति । तथा सहभुवः सहजा अपि

वैरिणः शत्रवः कामक्रोधादयः षट् बाह्या वा तान् जनान्कदाचिदपि न वञ्चयन्ति । हे

विभो, अनाथजनानामशरणानां बान्धवमाश्वासकारिणं ये त्वामर्चयन्ति पूजयन्ति ॥

 
ते धर्ममिन्दुकरसुन्दरमर्जयन्ति

गीर्भिविंर्विदग्धहृदयान्यपि रञ्जयन्ति ।
 
Digitized by Google