This page has been fully proofread once and needs a second look.

३८०
 
काव्यमाला ।
 
समयासिषुः इति, क्व इति, न इति, विकासं इति, अया इति, समयापतितिं इति, जगति

इति, यं इति, समया इति, समया इति, भवन्ति इति, च इति, विलासमया इति, स इति,

मया इति, गिरा इति, अर्च्यत इति, सुधासमया इति पदच्छेदः । स विभुः परमेश्वरः

सुघासमया अमृततुल्यया गिरा वाण्या मया वराकेण अर्च्यत अस्तूयत । स क इत्याह ।

समयाशब्दोऽव्ययम् । समयाया देव्याः पतिस्त्वम् । समया देवी हीनातिरिक्त होमार्चन-

विधिपूरणार्थे यज्ञान्ते तर्पणीयेत्यागमप्रसिद्धा । यं समयापतितिं श्रीशंभुं समया निकट-

स्थितस्य भक्तिप्रह्वजनस्य अयाः शुभावहा विधयो जगति भूमण्डले क्व न विका
सं
विस्तारमयासिषुरगच्छन् । अपि तु सर्वत्र । तथा समयापतेर्यस्य देवस्य निकटे स्थि-

तानां नतजनानां विलासमया विलासप्रचुराः समया अवसरा भवन्ति ॥
 

 
कलिकालताम्यदमृतोत्कलिका कलिकातरे हृदि नवोत्कलिका ।
 
कलिका स्त्

कलिका स्
रजीव जितशाकलिकाकलि कान्तिभृत्वच्च मुकुटे कलिका ६५
 

 
हे भगवन्, कलिका भवदिच्छोत्पन्नजनकलहेन कातरे सकृपे तव हृदि उत्कलिका

उत्कण्ठा कलिकालताम्यदमृतोत्कलिका अकलि आकलिता जनेन । कलिकाले ता-

म्यतां ग्लायतां जनानाममृतोत्कलिका पीयूषलहरी ज्ञातेत्यर्थः । तथा हे जितशाक-

लिक । शकलैर्मत्स्यैर्जीवन्ति शाकलिका मत्स्यघातिनः जिताः शाकलिका अर्जुनप्रम-

दार्थं किरातरूपेण भवता येन स तस्य संबोधनं हे जितशांकलिक श्रीशंभो, कान्ति-

भृत् ज्योत्स्नाधारिणी कलिका कलैव कलिका इन्दुलेखा तव मुकुटे स्रजि मालायां

कलिका सूक्ष्मकुष्ाड्मलमिवाकलि ज्ञाता ॥
 

 
कलयाश्रितं विरुजमेकल्या कलया विधोर्दलितपाकलया ।
 

कलया गिरा च सकलाकल या कलया विना विहितशोकलया ॥६६॥
 

 
हे भगवन्, सकलाकल । सकल: 'त्रिपञ्चनयनं देवं जटामुकुटमण्डितम्' इति

ध्यानेन ध्येयरूपः स्वच्छन्दभैरवः । अकलो निष्कलः अद्वैतरूपो निरञ्जनो भगवान् ।

तस्य संबोधनम् । एकलया एकया स्वार्थे लः । एकैव एकला तथाया विधोचन्द्रस्य क

लया त्वं आश्रितं प्रपन्नं मां विरुजं विगता रुग्भवामयो यस्य स तादृशं कलय कुरु ।

नीरोगं कुर्वित्यर्थः । कलया किंभूतया । दलितपाकलया। यद्यपि पाकलो हस्तिज्वर

एवायुर्वेदे प्रसिद्धस्तथापि कविभिः सामान्यज्वरेऽपि प्रयुक्तः । दलितः पाकलो ज्वरो

जन्मजरादिरूपो यया सा तादृश्या । तथा हे सकलाकल भगवन्, तथा कलया मधु-

रया गिरा च मां विरुजं नीरोगं कलय कुरु । तया गिरा कयेत्याह - या गीः कलया

व्याजेन विना विहितः कृतः शोकस्य भक्तजनदुःखस्य लयो नाशो यया सा तादृशी

भवति ॥
 

 
परमारकान्तककृतोपरमापरमानतं तव दृशाप रमा ।

परमार्थसद्गुणपरम्पर मा परमार्तमुज्झ करुणापर मा ॥ ६७ ॥
 
Digitized by Google