2023-10-19 05:22:21 by jayusudindra
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्तुतिकुसुमाञ्जलिः ।
पङ्केरुहद्
हे भव श्रीशंभो, प्रणतीनां प्रकर्षः पुनः
मानन्दस्तेन य उद्भूतोऽश्रुबिन्दुप्रवाहस्तेन दन्तुरिता विचित्रीकृता अङ्गुलयो यस्य त
त्तादृशं तवा
कणैर्भूषितपद्मयुग्मसदृशम् ॥
भस्मोज्ज्वलं त्रिदशशेखर पद्मराग-
दीप्रप्रभारुणितमङ्घ्रिसरोजयुग्मम् ।
वन्दामहे घुसृणरेणुपरागगर्भ-
२७१
कर्पूरपांसुभिरिव च्छुरितं स्मरारेः ॥ ६ ॥
भस्मना भूत्योज्ज्वलं धवलम् । 'उज्ज्वलो दीप्तशृङ्गारविशदेषु विकासिनि' इति
विश्वः । तथा त्रिदशानां ब्रह्मादीनां शेखरेषु मुकुटेषु ये पद्मरागा मणिविशेषास्तेषां या
दीप्राः प्रभास्ताभिररुणितमारक्तीकृतं स्मरारे: श्रीशंभोः पादद्वयं वयं वन्दामहे । की-
दृशमिव । घुसृणरेणूनां कुङ्कुमकेसराणां यः परागो धूलिः स गर्भे येषां तादृशा ये कर्पूर-
पांसवस्तै
शिक्षायां कविसंप्रदायः ॥
जङ्
भोगीन्द्रभोगसुभगाभिनवालवालम् ।
शंभोर
शान्तिक्षमं शमयितुं विपदं श्रयामि ॥ ७ ॥
।
अहं श्रीशंभोर्जङ्घालतायुगलम् । अत्र लता औचित्यात्कल्पलता बाह्या । अत एव
विपदं शमयितुमिति चोक्तम् । जङ्घाकल्पलतायुग्मं विपदं भवार्तिरूपां शमयितुं श्र-
यामि । किंभूतम् । आश्रितं गुल्फयोः पाद
न्द्रास्तेषां भोगाः फणा एव सुभगं रम्यं नवमालवालं यस्य तत् । लतायुग्मस्य च मूले
आलवालेन भाव्यम् । तथा किंभूतं
संसारे यस्तापस्त्रिविध आध्यात्मिकादिः स एव तापः संतापस्तेन या तान्तिः क्लान्ति-
स्तस्याः शान्तौ क्षमम् ॥
वन्दे युगान्तसमयोषितसप्तलोकं
लोकोत्तरं जठरमीश्वरभैरवस्य ।
Digitized by Google