2023-10-13 10:54:34 by jayusudindra
This page has been fully proofread once and needs a second look.
काव्यमाला ।
प्रान्तेऽपि धर्तु[^१]मुचितो न समर्थितोऽहम् ॥ ४३ ॥
हे नाथ, शान्ता अतिशीतलांशुत्वादाकृतिर्यस्य स तादृशः । तथा द्विजानां नक्षत्राणां
पतिः । तथा कलङ्केन मुक्तः । एककलात्वात् । अत एव विमलः स्वच्छः । किल नि
श्
मदमादियुक्ता आकृतिर्यस्य तथा द्विजानामग्न्यजन्मनां पतिः । तथा कलङ्केनाकुलीन-
त्वदुःशीलवादिना मुक्तः । अत एव विमलो निष्पापोऽहम् । तिष्ठतु तावच्छिरसि धार
णमङ्घ्रिपीठप्रान्तेऽपि पादपीठप्रान्ते धर्
सादरीकृतः ॥
पापग्रहो धृतिमुपैति विना परेषां
न स्वापहारमयमित्यथ मां जहासि ।
एवंविधोऽपि तव दक्षिणदृष्टिपात-
पात्रत्वमीश्वर कथं रुचिमानुपेतः ॥ ४४ ॥
हे ईश्वर परमेश्वर, अथानन्तरं पापे ग्रहो हेवाको यस्य स पापग्रहोऽयं मल्लक्षणः परेषां
जनानां स्वापहारं स्वस्य धनस्यापहारोऽपहरणं विना धृतिं धैर्
त्तोर्
न्द्वर्कयमाराः पापाः' इति संहिताविदः । तथापरेषां जनानां स्वापस्य निद्राया हारो ह
रणं तं विना धृतिं स्थैर्
चनं तत्र पातो दर्शनं पक्षपातः स्नेहश्च तत्पात्रत्वं कथमुपेतो गतः । अत्रापि शब्दश्लेषः
पूर्वत्र च ॥
मित्रत्वमेष भवतो गुणिबन्धुतां च
प्रख्याप्य चेदुपगतस्तव व
दासत्वमेव तव नित्यमुपेत्य भूत्वा
सेवापरश्च गुणिनां कथमप्रियोऽहम् ॥ ४५ ॥
हे नाथ, भवतस्तव मित्रत्वं मेद्यति स्नेहयति भू
तथा गुणाः सूक्ष्मतन्तवो विद्यन्ते येषां ते गुणिनः पद्मास्तेषां बान्धवः । विकासकत्वात् ।
तथा गुणिनां दयादाक्षिण्यादिगुणयुक्तानां बन्धुस्तद्भावं च प्रख्याप्य प्रकाश्य यद्येष रु-
चिमान्सूर्यस्तव विभोर्वल्लभत्वं प्रियत्वमुपगतस्त
सर्वे यथाभिलषितमिति दासस्तस्य भावस्तत्वमुपेत्य प्राप्य गुणिनां विदुषां सेवापरश्च
भूत्वाहं कथं तवाप्रियोऽवल्लभोऽस्मि ॥
[^१]. 'उचितं' ख.
Digitized by Google