This page has been fully proofread once and needs a second look.

१४६
 
काव्यमाला ।
 
हे चित्त, त्वं यद्यात्मनः सौहृदं चिकोकीर्षसि कर्तुमिच्छसि तथा त्वं यद्यधैः पातकैर्ब-

न्धनं कारागृहरूपं परिजिहीर्षसि परिहर्तुमिच्छसि, तथा संसृतिसागरं भवार्णवं यदि ति-

तीर्षसि तर्तुमिच्छसि तदा मयस्करं मयः कल्याणं परमानन्दरूपं करोतीति मयस्कर-

मीश्वरसेवनं परमशिवसेवनं श्रय । छन्दसि मयः शब्दः कल्याणवाचको दृश्यते । यथा

रुद्रानुवाके – 'शंकराय च मयस्कराय च' इति । अत्र भाषायामप्रयुक्तोऽपि मयस्कर-

शब्दो भक्तिविषयेऽदुष्टः । यद्वा 'छन्दोवत्कवयोऽपि प्रयुञ्जते' इति न्यायेन समाधेयम् ॥

 
यदि वराक सुकर्मविपाकतः करतले पतितस्तव शेवधिः ।

तमखिलापदपाकरणक्षमं नयसि मूढ निरर्थकतां कथम् ॥ ४७ ॥
 

 
हे वराक चित्त, सुकर्मविपाकतः । शोभनं च तत्कर्म सुकर्म । प्राचीनानेकजन्मपु-

ण्यपरम्पराविपाकतस्तव करतले शेवधिर्निधिः पतितः अखिला या आपदो जन्मज-

रामरणरूपव्यापदस्तासामपाकरणे दूरीकरणे क्षमं तं शेवधिं श्रीशिवोपासनपरतन्त्रं मा

नुषजन्मरूपं हे मूढ, निरर्थकतां व्यर्थतां कथं नयसि ॥

एतदग्रिम श्लोके प्रकटयति-
-
 

 
अमलशीलकुलश्रुतविश्रुतं सदसदर्थविचारविशारदम् ।

पुरजिदर्चनसौख्यपराङ्मुखं नयसि मानस मानुषजन्म यत् ॥ ४८ ॥

(दशभिश्चित्तोपदेशकुलकम् )
 

 
हे मानस, अमलं स्वच्छं निर्मलं शीलं च कुलं च श्रुतं च तैर्विश्रुतं ख्यातं तथा

सदसदर्थविचारे कार्याकार्यविवेके विशारदं निपुणं मानुषजन्म यत्पुरजिदर्चनसौख्यपरा-
यु

ङ्मु
खं सत् नयस्यतिवाहयसि ॥ दशभिश्चित्तोपदेशकुलकम् ॥
 

 
भ्रमदमन्थर मन्थर या याहतिध्वनदमुद्र समुद्र समानया ।
 

शमितशापदशापदमेहि मे हर गिरा वितरावितथं वरम् ॥ ४९ ॥
 

 
हे हर महेश स्वामिन्, त्वमेहि भ्रमंश्चासावमन्थरश्चासौ मन्थो मन्दराख्यः शैलो वैशा-

खस्तस्य यो रयो वेगस्तेना हतिस्तया ध्वनंश्वासावमुद्रो निर्मर्यादः समुद्रस्तस्य समा-

नया गिरा वाण्या शमितशापदशापदं शमिता शापदशा पुनः पुनर्जन्ममरणमहाक्लेशरू-

पशापावस्था एव आपद्येन स तादृशमवितथं सत्यं वरं मे मह्यं वितर देहि कृपां कुरु ॥

 
अनुगृहाण गृहाण घृणार्णव प्रणयिनः प्रणयानुगुणं वचः ।

उपकुरुष्व कुरुष्व दृढं मनागशरणोद्धरणप्रवणं मनः ॥ ५० ॥
 

 

 
हे घृणार्णव करुणासमुद्र शंभो, अनुगृहाणानुग्रहं कुरु । प्रणयिनो याचकस्य । अर्था-

न्मम प्रणयानुगुणं याच्ञानुरूपं वचो गृहाण । त्वमुपकुरुष्व उपकारं भवार्णवोत्तरणरूपं

कुरु । त्वं मनागीषत् अशरणोद्धरणप्रवणं विगतशरणमादृशजनोद्धरणलीनं मनश्चित्तं

दृढं कुरु ॥
 
Digitized by Google