2023-10-10 06:33:48 by jayusudindra
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्तुतिकुसुमाञ्जलिः ।
209
शेषः । तस्य कस्येत्याह–यः परमेश्वरो भोक्ता स्वतन्त्रकर्तृरूपो भोग्यः कार्यरूप
र्व्यादि
वनं त्रिजगद्
र्ब्रह्मपुरंदरप्रभृतिभिर्ब्रह्मेन्द्रादिभिः स्वकैः स्वेच्छयोत्थापितैः शारैरिवाक्षैरिव स्वयमेवो-
त्या
त्थापितनिर्नाशितैः क्रीडनकैरिव स्वैरी स्वातन्त्र्यशक्तियुक्तः सदा खेलति क्रीडतीति
शिवम् ॥
इति श्रीराजानकशंकरकण्ठात्मजरत्नकण्ठविरचितया लघुप
महाकविश्रीजगद्धरभट्टविरचिते भगवतो महेश्वरस्य स्तुतिकुसुमाञ्जलौ
शरणाश्रयणं नामाष्टमं स्तोत्रम् ।
नवमं स्तोत्रम् ।
दीपोत्करै रविरुचां परिपूरणेयं
नीहारवारिभिरिदं भरणं पयोधेः ।
अस्मादृशां मितदृशां नियतैर्वचोभिः
प्रस्तूयते
रूयते स्तूयते त्रिलोक्या इति रविः । तस्य रवे
मिता रश्मयस्तासां दीपोत्करैर्गृहमणिसमूहैरियं परिपूरणा । विडम्बनायैव भवतीत्यर्थः ।
तथा पयोनिधेर्महार्णवस्य नीहारवारिभिरवश्यायजलैरिदं भरणं परिपूर्णीकरणम् । तदपि
विडम्बनाय । इयं परिपूरणा, इदं च भरणं किमित्याह – हे भव, भवत्यस्माच्छिवादि
क्षित्यन्तं समस्तमिति भवः । परमशिवः । तत्संबोधनं हे भव । मितदृशां मिता दृग्
ज्ञानं येषां ते तादृशामत्यल्पज्ञानवतामस्मादृशां वराकाणाम् । '
इति मङ्
स्तूयत आरभ्यते तद्विडम्बनायैवेत्यर्थः । निदर्शनालंकारः ॥
अत्रापराध्यति गिरो हरधृष्टतेय-
मेषा निसर्गमुखरा मुखरागिणी यत् ।
प्रौ
स्वामिन्हठादिव परं पुरुषं ग्रहीतुम् ॥ २ ॥
अत्र विषये । ममेति शेषः । मम गिरो वाण्या इयं धृष्टता प्रागल्भ्यम् । एवशब्द
आर्थः । धृष्टतैवापराध्यति । अत्र कुत्रेत्याह – यद्यस्मात्कारणात् हे स्वामिन, एषा मम
[^१]. 'तव भव' ख.
[^२]. 'अनुनयन्त्यपि' ख.
१४
Digitized by Google