2023-04-21 03:44:11 by vshylaja
This page has been fully proofread once and needs a second look.
सा तथोक्ता तु वैदेही निर्भया शोककर्शिता ।
तृणमन्तरतः
वनपर्वणि द्रौपदीप्रमा
अथाब्रवीद्द्रौपदी राजपुत्री पृष्टा शिवीनां प्रवरेण तेन ।
अवेक्ष्य मन्दं प्रविमुच्य शाखां संगृह्णती कौशिकमुत्तरीयम् ॥
बुध्याऽभिजानामि नरेन्द्रपुत्र न मादृशीत्वा
न त्वेव वक्ताऽस्ति तवेह वाक्यं अन्यो नरो वाप्यथवाऽपि नारी ॥
एका ह्यहं संप्रति तेन वाच्यं ददानि वै भद्रं निबोध चेदम् ।
'
अहं ह्यरण्ये कथमेकमेका त्वामालपेयं नियता स्वधर्मे ॥
जानामि च त्वां सुरथस्य पुत्रं यं कोटिकास्येति विदुर्मनुष्याः ।
तस्मादहं शै
युधिष्ठिरो भीमसे
ते मां निवेश्येह दिशश्चतस्रो विभज्य पार्थाः मृगयां प्रयाताः ॥
.
அப்படியே ராமாயணத்தில்:- ''அவ்விதம் சொல்லப்பட்ட
ஸீதை பயமின்றி சோகத்துடன் ராவணனுக்குப்
பதிலு
:
வனபர்வத்தில்:- த்ரௌபதீகலக்கத்தில் "பிறகு சிபிவாச
ச்ரேஷ்டனான அவனால் கேட்கப்பட்டு த்ரௌபதி கிளையைக்
கீழே போட்டுத் தன் பட்டு உத்தரீயத்தைப் பிடித்துக்கொண்டு,
மெல்ல உரைத்தாள். ஒ ராஜபுத்ர ! புத்தியால் அறிகிறேன்.
என்போன்றவர் பேசமாட்டார்கள். மற்றப் புருஷனோ ஸ்த்ரீயோ
உனக்குச் சொல்ல ஒருவருமில்லை. நான் ஒருத்தியானபடியால்
பதில் சொல்லுகிறேன், கேள். அரண்யத்தில் ஒருத்தியாக
இருக்கும் நான் ஏகாகியான உன்னுடன் எப்படிப் பேசுவேன் ?
நீ ஸுரதனுடைய புத்ரன் கோடிகாஸ்யன் என்பதை அறிவேன்
ஆகையால் என்னுடைய ப்ரஸித்தமான குலத்தையும்,
பந்துக்
நகுல
பிரித்