2023-04-28 18:04:04 by vshylaja
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्थितं सत्यवतः पार्श्वे निरीक्षन्तं तमेव च ॥
ச்
तं दृष्
कृतांजलिरुवाचार्ता हृदयेन प्रवेपती ॥
सावित्
दैवतं त्वाऽभिजानामि चपुरेतद्
कामया ब्रूहि देवेश कस्त्वं किंच चिकिर्षसि ॥
வுஈ
यम उवाच-
पतिव्रताऽसि सावि
अतस्त्वामभिभाषामि विद्धि मां त्वं शुभे यमम् ॥
अयं ते सत्य
ने
-
பெரிய சரீரமுடையவனும், ஸூர்யன் போல் தேஜஸ்ஸுடைய
கறுப்பு வர்ணமுள்ளவனும், சிவந்த கண்களுடையவனும்
பாசம் தரித்தவனும், பயங்கரனும், ஸத்யவானின் பக்கத்தில்
நிற்பவனும், அவனையே பார்ப்பவனுமான ஒரு புருஷனைக்
கண்டாள். அவனைக் கண்டு உடனே எழுந்திருந்து பர்த்தாவின்
சிரஸ்ஸை மெதுவாய்ப் பூமியில் வைத்துவிட்டு, அஞ்ஜலி
செய்த
வரை
ஸாவித்ரீ:- ஒ தேவேச! உம்மைத் தேவனென்று நினைக்
உமது தேஹம் மனிதருடையதல்லாததாயிருக்கிறது.
நி
நீர் யார்? என்ன எண்ணத்தால் வந்தீர்? என்ன செய்ய
விரும்புகிறீர்?
யமன் சொல்லுகிறான்:- ஸாவித்ரீ ! நீ பதிவ்ரதையாயும்,
தபஸ்ஸுடன் கூடியவ
என்னை யமன் என்று அறிவாயாக. ராஜகுமாரனும், உன்
பர்த்தாவுமாகிய இந்த ஸத்யவான் ஆயுள் குறைந்தவனாயி
நான் அவனைக் கட்டிக் கொண்டுபோகப்போகிறேன்.
இதுதான் நான் செய்ய விரும்பியதென்று அறிவாய்.