2023-04-28 17:55:32 by vshylaja
This page has been fully proofread once and needs a second look.
मयूरगणजुष्टानि ददर्श विपुलेक्षणा
न
सत्यवानाह पश्येति सावित्रीं मधुरं वचः ॥
निरीक्षमाणा भर्तारं सर्वावस्थमनिन्दिता ।
मृतमेवहि भर्तारं काले मुनिवचोऽस्मरत् ॥
अनुव्रजन्ती भर्तारं जगाम मृदु कामिनी ।
द्विघेव हृदयं कृत्वा तं च कालमवेक्षती ।
इति
3://
.........
मार्कण्डेय उवाच
अथ भार्यासहायस्तु फलान्यादाय वीर्यवान् ।
कठिनं पूरयामास ततः काष्ठान्यपाटयत् ॥
கணவனுடன் சென்றாள். அவள் விசித்ரங்களும், ரமணீயங்
மயில்கூட்டங்களால் ஸேவிக்கப்பட்டவைகளுமான
மலர்ந்த கண்களால் கண்டாள். புண்யப்ரவாஹங்
நதிகளையும், புஷ்பங்களுள்ள சிறந்த வ்ருக்ஷங்களையும்
பாரென்று ஸத்யவான் ஸாவித்ரியை நோக்கி மதுரமாய் வார்த்
சொன்னான். பழிப்பற்ற ஸாவித்ரீ, பர்த்தாவைப் பார்த்
சென்றாள். நாரதரின் வாக்யத்தையே அடிக்கடி
பர்த்தாவை இறந்தவனாகவே நினைத்தாள். மெது
பர்த்தாவை அனுஸரித்துச் சென்றாள். அந்தக்
எதிர்பார்த்தவளாய் இரண்டுவிதமாய் மனதைத்
ஆரண்யபர்வத்தில் ஸாவித்ரியினுபாக்யானத்தில்
அத்யாயம் முற்றும்.
.....
மார்க்கண்டேயர்:- பிறகு, பார்யையுடன் கூடிய ஸத்ய
பழங்களை க்ரஹித்துக்கூடையை நிரப்பினான். பிறகு
விறகுகளை ஒடித்தான். விறகை ஒடிக்கு