2023-04-28 03:34:45 by vshylaja
This page has been fully proofread once and needs a second look.
नान्यमाह प्रदानात् स तस्या व
सा तु राजसुता स्मृत्वा भर्तुर्वचनमादितः ।
तथेति लज्जमाना सा तमुवाच द्विजर्
ततो विहस्य विप्रर्षिः सा चै
संस्मृत्य भर्तुर्वचनं गृहस्थाश्रमकांक्षिणः ॥
अथेध्मं समुपादाय स पाव किरुपागमत् ।
तस्मै प्रतिवचस्सा तु भर्त्रे न प्रददौ तदा ॥
कराभ्यां तेन विप्रेण स्पृष्टा भर्तृव्रता सती ।
उच्छिष्टाऽस्मीति मन्याना लज्जिता भर्तुरेव च ॥
तूष्णींभूताऽभवत् साध्वी न चो
अथ तां पुनरेवेदं प्रोवाच स सुदर्शनः ।
क्व सा साध्वी व सा याता गरीयः किमतो मम ॥
அந்த ராஜகுமாரீ, 'வேறு எவ்வித இஷ்டங்களைக் கேட்டா
தருகிறேன் இதைத் தவிர' என்று எவ்வளவு தூரம் சொல்லி
தான் சொல்லியதைத் தவிர மற்றொன்றையும் அவர் விரும்ப
வில்லை. அந்த குமாரீ முன் தன் பர்த்தா சொல்லிய வார்த்தையை
நினைத்து, அப்படியே ஆகட்டும் என்று லஜ்தையுடன் அந்த
ப்ராம்
உட்கார்ந்தான். அவளுமுட்கார்ந்தாள். க்ருஹஸ்தாச்ரமதர்மத்
செய்ய ஆசையுற்ற பர்த்தாவின் வசனத்தை நினைத்துக்
கொண்டு. உடனே ஸமித்துக்களை எடுத்துக்கொண்டு, அந்த
ஸு தர்சனனும் ஆச்ரமத்திற்கு வந்தான். அவளோவெனில்
0
முன்போல் பர்த்தாவுக்குப் பதிலுரைக்கவில்லை. அந்த ப்ராம்
கைகளால் தொடப்பட்டவளா
எண்ணியவளாய் மௌனமாயிருந்தாள்.
பிறகு அவளைக் குறித்து ஸுதர்சனன் சொல்லுவதாவது:-
அந்தப் பதிவ்ரதை எங்கே? அவள் எங்கே சென்றாள்? அவளை
விட எனக்குப் பெரியதென்ன உள்ளது? பதிவ்ரதையும்,
26