2023-04-27 23:10:17 by vshylaja
This page has not been fully proofread.
शुश्रूषणपरा नित्यं सततं संयतेन्द्रिया ॥
सा ब्राह्मणं तदा दृष्
कुर्वती पतिशुश्रूषां सस्मा
व्रीडिता साऽभवत् साध्वी तदा भरतसत्तम ।
मि
भिक्षामादाय विप्राय निर्जगाम यशस्विनी ॥
ब्राह्मण उवाच
उपरोधं कृतवती न विसर्जितवत्यसि ॥
"
मार्कण्डेय उवाच
ब्राह्मणं क्रोधसन्तप्तं ज्वलन्तमिव तेजसा ।
दृष्
स्त्री उवाच
स चापि क्षुधितः श्रान्तः प्राप्तश्शुश्रू
தேவர்கள். அதிதிகள், வேலைக்காரர்கள் எல்லோருக்கும்
அனு
செய்பவள், எப்பொழுதும் இந்த்ரியங்களை அடக்கியவள், அவள்
பதிசுச்
பிக்ஷைக்காகக் காத்திருப்பதாய்ப் பிறகு நினைத்தாள்.
அப்
கொண்டு வெளியில் வந்தாள்.
ப்ராம்ஹணன் சொல்வதாவது.--தாயே! பெண்மணியே!
ஏ
இது வென்ன? நீ என்னை இரு என்று சொல்லிவிட்டுத் தடங்கல்
<flag></flag>என்னை அனுப்பாமலிருக்கிறாய்.
<flag></flag>சொல்லுகிறார்:- ஓ அரசனே! கோபத்தால்
தேஜஸ்ஸால் எரிகின்றவன் போன்ற ப்ராம்ஹணனைப்
<flag></flag>அந்த ஸ்த்ரீ ஸமாதானபூர்வமாய்ச் சொல்லலுற்றாள்.
<flag></flag>சாவது:- ஒ வித்வானே! பொறுக்கவேண்டும்.
<flag></flag>தைவதம். அவர் பசியுடையவராய்க்
<flag></flag>பணிவிடை செய்தேன்.
4.1