स्त्रीधर्मपद्धतिः /153

148
 
तथा च व्यासः-

एवं चर्यापरा नित्यं विधवाऽपि शुभा मता ।

एवं धर्मसमायुक्ता विधवाऽपि पतिव्रता ॥

पतिलोकमवाप्नोति न भवेत् क्वापि दुःखिता ।

पत्यौ मृते च या योषिद्वैधव्यं पालयेत् क्वचित् ॥

सा पुनः प्राप्य भर्तारं स्वर्गभोगान् समश्नुते ॥ इति ॥
 

 
शिरसो वपनं ब्राह्मणीविषयम् । इतरजातीयस्त्रीणां केशधार-
णमेव ।
तथा च महाभारते आश्रमवासपर्वणि ऋषीन् प्रति सज्जय-
<flag></flag>॥। 2
 
—
 
னிரான எ:ஜின்*rq[:
 
<flag></flag>न्तशिरोरुहा या शुक्लोत्तरीया नरराजकन्याः ।
::।13~
<flag></flag>वृद्धस्य परं शताख्याः स्नुषा नृवीराहतपुत्रनाथाः ॥
इति ॥
एवं उभयथाऽपि इदानीमपि आचारश्चरति ॥
 

 
அவ்விதமே வ்பாயாஸர்:- இவ்விதம் எப்பொழுதும் ஆசாரத்
துடனி
ருக்கும் விதவையும் சுபை எனப்படுகிறாள். இவ்விதம் தர்
மத்துடன்
கூடிய பதிவ்ரதையான விதவையும் பதியின் லோகத்தை

அடைவாள். ஒருகாலும் துக்க முடையவளாய் ஆவதில்லை. எந்த

ஸ்த்ரீ, பதி இறந்த பிறகு வைதவ்யத்தைக் காக்கிறாளோ, அவள்

<flag></flag>படி பர்த்தாவை அடைந்து ஸ்வர்க்கபோகங்களை
அனுப
 
விப்பாள்.
 
1
 

 
விதவை தலையில் வபநம் செய்து கொள்ள வேண்டுமென்பது

ப்ராம்ஹண ஜாதிஸ்த்ரீபையைக்குறித்தது. மற்றஜாதீதிஸ்த்ரீகளுக்கு -

<flag></flag>அவர்களுக்குக் கேசதாரணமே. அவ்விதமே மஹாபார

<flag></flag>ஆச்சரமவாஸ பர்வத்தில், ருஷிகளை நோக்கி ஸஞ்ஜயரின்

<flag></flag>'இதோ இங்குள்ளவரும், வகுடு இல்லாத மயிருடைய

<flag></flag>வெண்ணிறமான உத்தரீயமுடையவரும் ஆகிய ராஜ புத்ரி

<flag></flag>வ்ருத்தரான த்ருதராஷ்ட்ர மஹாராஜனின் நூறு

<flag></flag>யுத்தத்தில் அரசர்களால் கொல்லப்பட்ட

<flag></flag>ர்', என்று.
 

<flag></flag>மான ஆசாரம் இப்பொழுதும் நடை