This page has been fully proofread once and needs a second look.

126
 
तक्षणं च दिवास्त्रापं रात्रौ जागरणं तथा ॥

गजाश्वारोहणं शोकवेगधारण मेव च ।

विरेचनं नैव कुर्यात् क्षाराद्यन्नं च वर्जयेत् ॥ इति ॥

दोहदप्रदानं याज्ञवल्क्ये -

दोहदस्याप्रदानेन गर्भो दोमवाप्नुयात् ।

वैरूप्यं मरणं वाऽपि तस्मात् कार्यं प्रियं स्त्रियाः ॥
 

 
संग्रहेऽपि -- गर्भिणीवांछितद्रव्यं तस्यै दद्याद्यथोचितम् ।

सूने चिरयुषं पुत्र मन्यथा दोमर्हति ॥
चा

बा
हटेपि - मातृजं ह्यस्य हृदयं म. मातुश्च हृदयेन तत् ।

संबद्धं तेन गर्भिण्या नेष्टं श्रद्धा विमाननम् ॥

देयमप्यहितं तस्यै हितोपहितमल्पकम् ।

श्रद्धा विघाताद्र्भस्य विकृतिश्च्युतिरेव वा ॥ इति ॥
 

 
முதலிய வ்யஸனங்கள், செதுக்குவது, பகலில் தூக்கம், இரவில்

விழிப்பு, யானை குதிரை இவைகளில் ஏறுவது, சோகவேகத்தை

அடக்குவது, விரேசனம், புளித்த அன்னத்தைப் புஜிப்பது

இவைகளை வர்ஜிக்கவும்.
 

 
கர்ப்பத்திற்குத் தோஹதம், அதாவது ஆனுகூல்யம்
செய்
வதைப்பற்றி,
 

 
யாக்ஞவல்க்யர்:- கர்ப்பத்திற்கு அனுகூலம் செய்யாதிருந்
தால்,
தோஷம், விரூபம், மரணம். இவைகள் ஸம்பளிவிக்கலாம்.
அசை

ஆகை
யால் ஸ்த்ரீகளுக்கு ப்ரியத்தைச் செய்யவேண்டும்.
 

 
ஸங்க்ரஹத்தில்:- கர்ப்பிணிக்கு இஷ்டமான வஸ்துவைக்

கொடுக்கவும். அவள் தீர்க்காயுஸ் உள்ள புத்ரனைப் பெறுவாள்.

இல்லையேல் தோஷமுண்டு.
 

 
பாஹடத்தில்:- சிசுவின் ஹ்ருதயம் தாயிடமிருந்து

உண்டாயிற்று. தாயின் ஹ்ருதயத்தை ஒட்டியது. ஆகையால்

அவளுடைய ஆசையைப் பங்கப்படுத்தக்கூடாது. அஹிதத்தை
யும்
கூட ஹிதத்துடன் சேர்த்துக் கொஞ்சமாய்க் கொடுக்கவும்.

ஆசையின் பங்கத்தால் கர்ப்பத்திற்கு விகாரம் அல்லது பதனம்.

ஏற்படும்.