This page has been fully proofread once and needs a second look.

खग्धरास्तोत्र टोका।
 
उद्भूतलीवितानां मधुरं मन्दं कान्तं वा कृत्वेति वा व्याख्या ।
मधुरमन्दमन्दाकिनौ क्रौड़ार्थात् पतद्भिरेव मधुभिर्मकरन्द बिन्दुभि-
सद्धृतधूकीवितानामिति नौरमा व्याख्या। किम्भूताम् ? वीणा-
वेणुषु वल्लकौवंशेषु प्रवीणा:[^१] अमरपुररमण्यः सुरनगर सुन्दर्थ्य -
स्लाभिर्दत्ता: प्रहता माधुर्येण मनोज्ञतथा तूर्खा सुरजा यस्यां
ताम् । दत्तमिति दोऽवखण्डने इति धातोः प्रयोगः[^२] । लत्प्रणताः
सुरपुङ्गवा भवन्तीति भावः ।
 
जलक्रीड़ाविहारमाह
 
कर्पूरैलालवङ्गत्वगगुरुनरद[^३]क्षोदगन्धादकायां
कान्ता कन्दर्पद पत्किटकुच कुहरा वर्त्तविश्रान्त वौच्याम् ।
मन्दाकिन्याममन्दच्छट[^४]सलिल[^५] सरितक्रौड़या सुन्दरीभिः
क्रौड़न्ति त्वज्ञतान्तः [^६]करणपरिणतोत्तत्प्तपुण्यप्रभावाः ॥ २८ ॥
 
॥२८॥ कर्पूरेत्यादि-
हे अद्वैततत्त्वावबोधदायिनि त्वय्येव गतं यदन्तःकरणम् अन्त-
-----------------------------------------------------------------------------------------
[^१] Orig. सुरवीणायाः ।
[^२] दोऽवखण्डने इति धातोर्दत्त इति पदं कथमपि भवितुं नार्हति यतः
"दोषोमास्यां ङिस्त्यनौ" - इत्यनेन दित एव भवति । अत एवात्र
दोऽवखण्डने धातोः प्रयोग इति प्रामादिकः पाठः । वस्तुतस्तु दाल
लूनौ - इति धातो 'र्दद्दोऽधः' - इत्यनेन ददादेशात् दत्त इति पदं
जातम् इति निष्कर्षः ।
[^३] A. नलद । [^४] A. मन्दाच्छट ।
[^५] A. शुलिल । [^६] A. त्वत् मतान्तः ।