This page has been fully proofread once and needs a second look.

खग्धरास्तोत्र टोका।
 

 
उद्भूतलीवितानां मधुरं मन्दं कान्तं वा कृत्वेति वा व्याख्या ।

मधुरमन्दमन्दाकिनौ क्रौड़ार्थात् पतद्भिरेव मधुभिर्मकरन्द बिन्दुभि-

सद्धृतधूकीवितानामिति नौरमा व्याख्या। किम्भूताम् ? वीणा-

वेणुषु वल्लकौवंशेषु प्रवीणा:[^१] अमरपुररमण्यः सुरनगर सुन्दर्थ्य -

स्लाभिर्दत्ता: प्रहता माधुर्येण मनोज्ञतथा तूर्खा सुरजा यस्यां

ताम् । दत्तमिति दोऽवखण्डने इति धातोः प्रयोगः[^२] । लत्प्रणताः

सुरपुङ्गवा भवन्तीति भावः ।
 

 
जलक्रीड़ाविहारमाह
 

 
कर्पूरैलालवङ्गत्वगगुरुनरद[^३]क्षोदगन्धादकायां

कान्ता कन्दर्पद पत्किटकुच कुहरा वर्त्तविश्रान्त वौच्याम् ।

मन्दाकिन्याममन्दच्छट'[^४]सलिल'[^५] सरितक्रौड़या सुन्दरीभिः

क्रौड़न्ति त्वज्ञतान्तः [^६]करणपरिणतोत्तत्प्तपुण्यप्रभावाः ॥
 
२८
 

 
॥२८॥ कर्पूरेत्यादि-

हे अद्वैततत्त्वावबोधदायिनि त्वय्येव गतं यदन्तःकरणम् अन्त-

-----------------------------------------------------------------------------------------
[^
] Orig. सुरवीणायाः ।
 

[
^२] दोऽवखण्डने इति धातोर्दत्त इति पदं कथमपि भवितुं नाईदिर्हति यतः

"दोषोमास्यां डिब्ङिस्त्यनौ" - इत्यनेन दित एव भवति । व्यवअत एवात्र

दोऽवखण्डने धातोः प्रयोग इति प्रामादिकः पाठः । वस्तुतस्तु दाल
 

लूनौ- - इति धातो 'र्दद्दोऽधः' - इत्यनेन ददादेशात् दत्त इति पदं

जातम् इति निष्कर्षः ।
 

[^
] A. नजद ।
 
8
लद । [^४] A. मन्दाच्छट ।
 

[^
] A. शुलिंलिल ।
 
[^] A. त्ववुत् मतान्तः ।
 
.