This page has not been fully proofread.

1
 
तृतीयप्रताने तृतीयः स्तबकः
 
पोतश्वेतौ गौरद्विजराजकपदंचन्द्र हंसाऽर्काः
शम्भुमहारजतार्जुनहरिहैमाष्टापदानि
 
कलधौतम् ॥ ५ ॥
 
हरिगोपत्योस्ताक्ष्यैः कान्तो रचितश्च बान्धवास्तेभ्यः ।
वाममहाग्रगदेवागिरयो विश्वेऽपि नाकिनोऽपि स्युः ॥ ६ ॥
 
उच्चकैरजतान्तश्रीविधी वर्णोपर्माां बहन् ।
सुशोभितारकूटश्रोः स्वर्णस्तोमसितयुतिः ॥ ७ ॥
मधुधुतिमनोहारी शङ्खकान्तिमनोरमः ।
दहनोपलसत्कान्तिर्गाजयच्छविलम्भ्रमः ॥ ८॥
 
पीतेत्यादि । गौरद्युतिमनोहारी। गौरशब्देन श्वेतपीते । द्विजराजप्रभा-
शोभी। द्विजराजशब्देन चन्द्रगरुडी । कपर्दद्युतिविद्योती। कपर्दशब्देन वराटक-
घूर्जंटिजटाजूटी। चन्द्रद्युतिमनोहरः । चन्द्रशब्देन शशी सुवर्णं च । हंसशोभा-
प्रशस्यश्री: हंसशब्देन रविचक्राङ्गौ । अर्कलक्ष्मोमनोहरः । अर्कशब्देन स्फटिका-
दित्यौ । शम्भृशोभामनोहारी । शम्भुशब्देन शिवब्रह्माणौ । महारजतदीधितिः ।
पीतपक्षे महाराजतं सुवर्णं तद्वत् श्वेतपक्षे महती रजतवत् रूप्यवद्दीधितिर्यस्य ।
अर्जुनप्रभया शोभी । अर्जुनशब्देनः तृणश्वेतौ । हरिप्रभामनोहारी । हरिशब्देन
चन्द्रः पिङ्गलवर्णश्च । हैमस्तोमप्रभा सोमः । पोतपक्षे हैमस्तोमः स्वर्णराशिः ।
सितपक्षे हिमराशिः । अष्टापदप्रभास्पष्टः । अष्टापदशब्देन सुवर्णशरभो ।
कलधौतकलद्युतिः । कलधौतशब्देन रूप्यसुवर्णे । हरिगोपत्योरित्यादि । हरि-
गोपतिशब्दाभ्यां पुरतस्तार्क्ष्यशब्दः प्रयुज्यते । यथा हरितार्क्ष्यप्रभाशोभी। पीतपक्षे
हरिर्भानुस्तार्क्ष्यो गरुडस्तद्वत् । श्वेतपक्षे हरेरिन्द्रस्य तार्क्ष्योऽश्व उच्चैश्रवास्तद्वत् ।
. सदागोपतितार्क्ष्यश्रीः । पीतपक्षे गोपतिर्भानुस्तार्क्ष्यो गरुडस्तद्वत् । श्वेतपक्षे
गोपतिरिन्द्रस्तस्य तार्क्ष्योऽश्वस्तद्वत् द्युतिः । रविवाचकशब्देभ्यः कान्तशब्दः
प्रयुज्यते । रविकान्तद्युतिद्योती । पीतपक्षे रविवत्कान्ता द्युतिः । श्वेतपक्षे
रविकान्तः सूर्यकान्तस्तद्वत् द्युतिः । तेभ्यो रविवाचकशब्देभ्यो बान्धववाचकशब्दाः
प्रयुज्यन्ते । रविबान्धवदीधितिः । पीतपक्षे रखेर्बान्धवरूपा द्युतिर्यस्य । श्वेतपक्षे
रविबान्धवश्चन्द्रस्तद्वद्युतिः । वामशब्दस्य महाशब्दस्याग्रतो यो देवशब्दस्तस्य
पुरतो गिरिवाचिन: शब्दाः प्रयुज्यन्ते । वामदेवगिरिच्छायः । पीतपक्षे वामः
प्रधानो देवगिरिमरुस्तद्वत् । श्वेतपक्षे वामदेव: शिवस्तस्य गिरिस्तद्वत् । महादेव-
गिरिद्युतिः । महांश्चासौ देवगिरिस्तद्वत् । श्वेतृपक्षे महादेवः शिवस्तस्य गिरिः
का० - १२