This page has not been fully proofread.

संग्रहस्तोत्रनाम त्रयोदशं स्तोत्रम् ।
 
६३
 
रिति, समावेशे प्राणादिसंस्काररूपाऽस्ति, तामपीति, बही ताव-
दसौ शक्तिपातात्प्रभृत्येव मे त्वया अपहस्तिता अतिसूक्ष्मामपि
तां परिमृज्योत्मोंछ्य, सर्वत इति, अन्तर्बहिश्च स्वं चिन्मय
सर्वस्यात्मीय स्वरूपं निमल प्रकाशय स्फारय ॥ २ ॥
एतदेव च मे परमभिलषितमियाह-
तावके वपुषि विश्वनिर्भरे
चित्सुधारसमये निरत्यये ।
तिष्ठतः सततमर्चतः प्रभुं
 
जीवितं मृतमथान्यदस्तु मे ॥ ३ ॥
 
तावक इति । यत्प्रकाशते तत्प्रकाशरूपमेव सत्प्रकाशयि-
तुमर्हति प्रकाशस्य च देशकालादिप्रकाशमानत्वात् तत्स्वरूप-
मेव सम्भेदकं नोपपद्यते इसयत्नसिद्धम् विश्वरूपत्वं, चिदा-
ह्लादात्मन: स्वरूपे निरसये अविनाशिनि तिष्ठन्नेवार्चासमर्थ:
अर्चन्नेव च स्थातुं क्षम इति हेतौ शतारौ तौ च नियमवृत्ततां
 
व्यङ्कः, स्थितिस्तत्तद्भमिलाभः, अर्चा तदेकपरामर्शव्यग्रत्वम्,
एवमुत्तरत्र अन्यदियनेन चिद्रूपतास्थितिबहुमानेन अवस्थावि
घयमनादरं ध्वनति ॥ ३ ॥
 
इसाशङ्कय त्वत्स्वरूपेऽवस्थितस्याभिमाना अप्यलौकिक चमत्का-
• ननु जीवदादिभूमयः अभिमानमय्यः ताः किमितीष्यन्ते
रयुक्ता एव, इतरथा तु निरभिमानताऽपि न काचिदिति वक्तुमाह-
ईश्वरोहमहमेव रूपवान्
पण्डितोऽस्मि सुभगोऽस्मि कोऽपरः ।
 
मत्समोऽस्ति जगतीति शोभते
मानिता त्वदनुरागिणः परम् ॥ ४ ॥
 
CC-0 Pulwama Collection. Digitized by eGangotri
 
D